Forums
  

  
 

  
أهلا وسهلا بك إلى منتديات حلبجةنت.
أهلا وسهلا بك ضيفنا الكريم، إذا كانت هذه زيارتك الأولى للمنتدى، فيرجى التكرم بزيارة صفحة التعليمات، بالضغط هنا.كما يشرفنا أن تقوم بالتسجيل بالضغط هنا إذا رغبت بالمشاركة في المنتدى، وفي حال رغبت بقراءة المواضيع والإطلاع فتفضل بزيارة القسم الذي ترغب أدناه.
 

الرئيسيةالبوابةأحدث الصورالتسجيلدخول


أختر لغة المنتدى من هنا

2. سورة البقرة

  
 
شاطر
 
  
2. سورة البقرة  Empty2012-01-23, 00:44
رسالة
بيانات كاتب الموضوع
2. سورة البقرة
المعلومات
الكاتب:
اللقب:
...::|مدير العام|::...
الرتبه:
...::|مدير العام|::...
الصورة الرمزية
 
ibn islam

البيانات
عدد المساهمات : 6825
تاريخ التسجيل : 23/07/2010
 
 

 

التوقيت

الإتصالات
الحالة:
وسائل الإتصال:


لتواصل معنا عبر
الفيس بوك:
تويتر:
مُساهمةموضوع: 2. سورة البقرة    






سوره ٢: البقرة

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

به‌ناوی خوای به‌خشنده‌ی میهره‌بان

الم ﴿١﴾

چه‌ندپیتێك له‌ سه‌ره‌تای هه‌ندێ له‌ سووره‌ته‌كانی قورئاندا هاتوون ژماره‌یان (١٤) پیته‌ نیوه‌ی كۆی پیته‌كانی زمانی عه‌ره‌بین، بۆ سه‌لماندنی (اعجاز) و مه‌زنی و گرنگی قورئان كه‌ له‌ توانای هیچ كه‌سدا نیه‌ به‌و پیتانه‌ كتێبێكی ئاوا بێ وێنه‌ دابنێت، به‌ڕاده‌یه‌ك هه‌تا ئه‌گه‌ر هه‌موو گرۆی ئاده‌میزاد و په‌ری كۆببنه‌وه‌ بۆ ئه‌و مه‌به‌سته‌ بێگومان ناتوانن، هه‌روه‌ها چه‌نده‌ها نهێنی تریشی تێدایه‌، زاناكان له‌ هه‌ندێكی دواون، هه‌ندێكیشیان وتوویانه‌: هه‌ر خوا خۆی زانایه‌ به‌ نهێنی ئه‌و پیتانه.



ذَلِكَ الْكِتَابُ لاَ رَيْبَ فِيهِ هُدًى لِّلْمُتَّقِينَ ﴿٢﴾

ئه‌و قورئانه‌ كتێبێكه‌ هیچ گومانێكی تێدا نیه‌، (كه‌ له‌ لایه‌ن خوای په‌روه‌ردگاره‌وه‌ ڕه‌وانه‌ كراوه‌ به‌ جبره‌ئیلدا بۆ پێغه‌مبه‌ر) كه‌ مایه‌ی ڕێنمووی و سه‌رچاوه‌ی هیدایه‌ته‌ بۆ خواناسان و پارێزكاران (كه‌ ئه‌وانه‌ن فه‌رزه‌كان جێبه‌جێ ده‌كه‌ن و له‌ حه‌رام خۆیان ده‌پارێزن، له‌ رووی بیروباوه‌ڕو كردارو گوفتاره‌وه)

الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ وَيُقِيمُونَ الصَّلاةَ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنفِقُونَ ﴿٣﴾

ئه‌وانه‌ی باوه‌ڕ به‌ نه‌بینراوه‌كان ده‌هێنن (وه‌ك خواو فریشته‌ و ئه‌وانه‌ی خوا باسی كردوون و ئێمه‌ نایان بینین)، هه‌روه‌ها نوێژه‌كانیان به‌چاكی ئه‌نجام ده‌ده‌ن و له‌و ڕزق و ڕۆزییه‌ (حه‌لاَڵه‌ی) پێمان به‌خشیوون، ده‌به‌خشن.



والَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِمَا أُنزِلَ إِلَيْكَ وَمَا أُنزِلَ مِن قَبْلِكَ وَبِالآخِرَةِ هُمْ يُوقِنُونَ ﴿٤﴾

(له‌ هه‌مان كاتدا) ئه‌وانه‌ باوه‌ڕ ده‌هێنن به‌و( په‌یامه‌ی) كه‌ بۆ تۆ( ئه‌ی محمد) دابه‌زێنراوه‌ و به‌و په‌یامانه‌ش كه‌ بۆ (پێغه‌مبه‌ران)ی پێش تۆ دابه‌زێنراوه‌، دڵنیاش ده‌بن كه‌ ڕۆژی دوایی پێش دێت و قیامه‌ت هه‌ر به‌رپا ده‌بێت.

أُوْلَئِكَ عَلَى هُدًى مِّن رَّبِّهِمْ وَأُوْلَئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ ﴿٥﴾

ئا ئه‌وانه‌ له‌سه‌ر شا ڕێگه‌ی هیدایه‌تی په‌روه‌ردگاریانن و هه‌ر ئه‌وانیشن سه‌رفراز و سه‌ركه‌وتوو (ئه‌مانه‌ بنه‌ما سه‌ره‌كیه‌كانی ئیمان و ئیسلامن).

إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ سَوَاءٌ عَلَيْهِمْ أَأَنذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنذِرْهُمْ لاَ يُؤْمِنُونَ ﴿٦﴾

به‌ڕاستی ئه‌وانه‌ی كه‌ بێ باوه‌ڕ بوون ئاگاداریان بكه‌یت یان ئاگاداریان نه‌كه‌یت یه‌كسانه‌ بۆیان، باوه‌ڕ و ئیمان ناهێنن.

خَتَمَ اللّهُ عَلَى قُلُوبِهمْ وَعَلَى سَمْعِهِمْ وَعَلَى أَبْصَارِهِمْ غِشَاوَةٌ وَلَهُمْ عَذَابٌ عظِيمٌ ﴿٧﴾

(چونكه‌) خوا مۆری ناوه‌ به‌سه‌ر دڵ و گوێیاندا و په‌رده‌ی به‌سه‌ر چاویاندا هێناوه‌، (نه‌ بیرده‌كه‌نه‌وه‌، نه‌ ئاماده‌ن حه‌ق ببیستن و ڕاستیه‌كان نابینن)، هه‌ر بۆیه‌ سزایه‌كی سه‌خت چاوه‌ڕێیانه‌ (ئه‌مانه‌ش ده‌سته‌یه‌كن له‌ بێ باوه‌ڕان كه‌ هه‌ر خوا خۆی ده‌یان ناسێت).



وَمِنَ النَّاسِ مَن يَقُولُ آمَنَّا بِاللّهِ وَبِالْيَوْمِ الآخِرِ وَمَا هُم بِمُؤْمِنِينَ ﴿۸﴾

له‌ناو خه‌ڵكیدا كه‌سانێك هه‌ن كه‌ ده‌ڵێن: ئیمان و باوه‌ڕمان به‌ خواو به‌ ڕۆژی قیامه‌ت هێناوه‌ (له‌ ڕاستیدا ئه‌وانه‌ درۆ ده‌كه‌ن) ئه‌وانه‌ هه‌میشه‌ باوه‌ڕدار نین.

يُخَادِعُونَ اللّهَ وَالَّذِينَ آمَنُوا وَمَا يَخْدَعُونَ إِلاَّ أَنفُسَهُم وَمَا يَشْعُرُونَ ﴿٩﴾

ئه‌وانه‌ (به‌خه‌یاڵی خۆیان واده‌زانن) خوا و ئه‌و كه‌سانه‌ ده‌خه‌ڵه‌تێنن كه‌ باوه‌ڕداری ڕاسته‌قینه‌ن!! كه‌چی جگه‌ له‌ خۆیان كه‌سیان پێ ناخه‌ڵه‌تێت، به‌ڵاَم هه‌ست ناكه‌ن و فام ناكه‌نه‌وه‌ و بیرناكه‌نه‌وه.

فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ فَزَادَهُمُ اللّهُ مَرَضًا وَلَهُم عَذَابٌ أَلِيمٌ بِمَا كَانُوا يَكْذِبُونَ ﴿١٠﴾

ئه‌وانه‌ له‌ دڵ و ده‌روونیاندا نه‌خۆشی بێ باوه‌ڕی و حه‌سوودی و كینه‌ هه‌یه‌، خوایش (به‌سه‌رخستنی حه‌ق و ئیمانداران) ئه‌وه‌نده‌ی تر ده‌ردیان گران و كاریكگه‌ر ده‌كات و سزایه‌كی سه‌ختیش (له‌ دنیا و قیامه‌تدا) چاوه‌ڕێیانه‌ به‌هۆی درۆكردن و (دژایه‌تییان بۆ ئیسلام).

وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ لاَ تُفْسِدُواْ فِي الأَرْضِ قَالُواْ إِنَّمَا نَحْنُ مُصْلِحُونَ﴿١١﴾

ئه‌وانه‌ كاتێك پێیان ده‌وترێت تۆوی گوناهو تاوان و خراپه‌كاری مه‌چێنن له‌ زه‌ویدا، ده‌ڵێن: به‌ڕاستی ئێمه‌ ته‌نها چاكسازی ده‌كه‌ین.

أَلا إِنَّهُمْ هُمُ الْمُفْسِدُونَ وَلَكِن لاَّ يَشْعُرُونَ ﴿١٢﴾

ئاگادار بن، كه‌ به‌ڕاستی هه‌ر ئه‌وانه‌ تۆوی خراپه‌ ده‌چێنن، به‌ڵاَم (به‌هۆی لووت به‌رزی و ده‌رده‌دارییانه‌وه‌) هه‌ستی پێ ناكه‌ن و (خۆیانی لێ گێل ده‌كه‌ن).



وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ آمِنُواْ كَمَا آمَنَ النَّاسُ قَالُواْ أَنُؤْمِنُ كَمَا آمَنَ السُّفَهَاء أَلا إِنَّهُمْ هُمُ السُّفَهَاء وَلَكِن لاَّ يَعْلَمُونَ ﴿١٣﴾

كاتێك پێیان ده‌وترێت ئیمان و باوه‌ڕ بهێنن وه‌كو ئه‌و هه‌موو خه‌ڵكه‌ (بێ فێڵ و ڕاستگۆیانه‌) كه‌ باوه‌ڕیان هێناوه‌، ده‌ڵێن: چۆن ئێمه‌ وه‌كو ئه‌و خه‌ڵكه‌ كه‌م عه‌قڵ و گێلانه‌ باوه‌ڕ ده‌هێنین، (خه‌ڵكینه‌) چاك بزانن و ئاگاداربن كه‌ هه‌ر ئه‌وانه‌ خۆیان كه‌م عه‌قڵ و گێل و نه‌فامن، به‌ڵاَم به‌خۆیان نازانن.



وَإِذَا لَقُواْ الَّذِينَ آمَنُواْ قَالُواْ آمَنَّا وَإِذَا خَلَوْاْ إِلَى شَيَاطِينِهِمْ قَالُواْ إِنَّا مَعَكْمْ إِنَّمَا نَحْنُ مُسْتَهْزِؤُونَ ﴿١٤﴾

كاتێكیش (دووڕووه‌كان) ده‌گه‌ن به‌وانه‌ی باوه‌ڕیان هێناوه‌ ده‌ڵێن: ئێمه‌ ئیماندارین و باوه‌ڕمان هێناوه‌!!!، كه‌چی كاتێك به‌ ته‌نها ده‌مێننه‌وه‌ له‌ لای شه‌یتانه‌ گه‌وره‌ و فێڵبازه‌كانیان ده‌ڵێن: به‌ڕاستی ئێمه‌ له‌گه‌ڵ ئێوه‌ین، بێگومان ئێمه‌ ته‌نها گاڵته‌یان پێده‌كه‌ین و پێیان ڕاده‌بوێرین!!.



اللّهُ يَسْتَهْزِئُ بِهِمْ وَيَمُدُّهُمْ فِي طُغْيَانِهِمْ يَعْمَهُونَ ﴿١٥﴾

(به‌ڵاَم خه‌یاڵیان خاوه‌ چونكه‌ خوا سزای گاڵته‌جاڕییه‌كه‌یان لێده‌سێنێت و ده‌یانكاته‌ په‌ندو گاڵته‌جار)، ئه‌وه‌ جارێ به‌ره‌ڵاَی كردوون تا كوێرانه‌ مل بنێن و درێژه‌ به‌گومڕایی خۆیان بده‌ن.



أُوْلَئِكَ الَّذِينَ اشْتَرُوُاْ الضَّلاَلَةَ بِالْهُدَى فَمَا رَبِحَت تِّجَارَتُهُمْ وَمَا كَانُواْ مُهْتَدِينَ ﴿١٦﴾

ئه‌وانه‌ گومڕاییان كڕی به‌ڕێنموویی و هیدایه‌ت، بازرگانیه‌كه‌یان قازانجی نه‌كرد، سه‌رمایه‌كه‌شیان كه‌ هیدایه‌ته‌ له‌ ده‌ستیانداو مایه‌پووچ بوون و وه‌رگری ڕێبازی هیدایه‌ت نه‌بوون.

مَثَلُهُمْ كَمَثَلِ الَّذِي اسْتَوْقَدَ نَارًا فَلَمَّا أَضَاءتْ مَا حَوْلَهُ ذَهَبَ اللّهُ بِنُورِهِمْ وَتَرَكَهُمْ فِي ظُلُمَاتٍ لاَّ يُبْصِرُونَ ﴿١٧﴾

نموونه‌ و وێنه‌ی ئه‌وانه‌ وه‌ك كه‌سێك وایه‌: ئاگرێك دابگرسێنێت (بۆ سوودی خۆی و هاوڕێكانی) كه‌چی كاتێك هه‌ڵگیرساو ده‌وروبه‌ری خۆی ڕووناك كرده‌وه‌ ، خوا ڕووناكیه‌كه‌یان لێ بكوژێنێته‌وه‌ و له‌ چه‌نده‌ها تاریكیدا جێیان بهێڵێت و هیچ تروسكاییه‌ك نابینن و ڕێ ده‌رناكه‌ن.

صُمٌّ بُكْمٌ عُمْيٌ فَهُمْ لاَ يَرْجِعُونَ ﴿١٨﴾

ئه‌وانه‌ كه‌ڕو لاڵ و كوێرن (له‌ ئاستی حه‌ق و ڕاستیداو)، ناشگه‌ڕێنه‌وه‌ (بۆ سه‌ر هیدایه‌ت).

أَوْ كَصَيِّبٍ مِّنَ السَّمَاءِ فِيهِ ظُلُمَاتٌ وَرَعْدٌ وَبَرْقٌ يَجْعَلُونَ أَصْابِعَهُمْ فِي آذَانِهِم مِّنَ الصَّوَاعِقِ حَذَرَ الْمَوْتِ واللّهُ مُحِيطٌ بِالْكافِرِينَ ﴿١٩﴾

وێنه‌یان وه‌ك كه‌سانێك وایه‌ به‌ ده‌ست بارانێكی لێزمه‌وه‌ گیریان خواردبێت، كه‌ په‌ڵه‌ هه‌وره‌ تریشقه‌ و بروسكه‌ی هه‌بێت، له‌ تاو ده‌نگی بروسكه‌كه‌ په‌نجه‌یان ده‌ئاخنن به‌ گوێچكه‌یاندا له‌ ترسی مردن، خواش گه‌مارۆی كافرانی داوه‌ (بارانه‌كه‌ قورئانه‌ و بروسكه‌كان، ترساندنی دووڕووه‌كانه‌ كه‌ حه‌ز به‌بیستنی ناكه‌ن).

يَكَادُ الْبَرْقُ يَخْطَفُ أَبْصَارَهُمْ كُلَّمَا أَضَاء لَهُم مَّشَوْاْ فِيهِ وَإِذَا أَظْلَمَ عَلَيْهِمْ قَامُواْ وَلَوْ شَاء اللّهُ لَذَهَبَ بِسَمْعِهِمْ وَأَبْصَارِهِمْ إِنَّ اللَّه عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ ﴿٢٠﴾

خه‌ریكه‌ تیشكی بروسكه‌كه‌ بینایی چاویان به‌رێت، هه‌ر كاتێك به‌ر پێیان ڕۆشن ده‌كاته‌وه‌، ده‌ڕۆن، هه‌ر كه‌ تیشكه‌كه‌ نه‌ماو تاریك بوو لێیان، (ده‌سڵه‌مێنه‌وه‌ و) هه‌ڵوێسته‌ ده‌كه‌ن، خۆ ئه‌گه‌ر خوا بیویستایه‌ بیستن و بینینیانی له‌ناو ده‌برد، به‌ڕاستی خوا ده‌سه‌ڵاَتی به‌سه‌ر هه‌موو شتێكدا هه‌یه.



يا أَيُّهَا النَّاسُ اعْبُدُواْ رَبَّكُمُ الَّذِي خَلَقَكُمْ وَالَّذِينَ مِن قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ ﴿٢١﴾

ئه‌ی خه‌ڵكینه‌ په‌روه‌ردگاری خۆتان بپه‌رستن، ئه‌و زاته‌ی كه‌ ئێوه‌ و پێشینانی ئێوه‌شی به‌دی هێناوه‌، بۆ ئه‌وه‌ی ڕێبازی خواناسی و ته‌قوا و پارێزكاری بگرنه‌ به‌ر.

الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الأَرْضَ فِرَاشًا وَالسَّمَاء بِنَاء وَأَنزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَخْرَجَ بِهِ مِنَ الثَّمَرَاتِ رِزْقًا لَّكُمْ فَلاَ تَجْعَلُواْ لِلّهِ أَندَادًا وَأَنتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿٢٢﴾

هه‌ر ئه‌وزاته‌ زه‌وی كردووه‌ به‌ فه‌رش و جێگای نیشته‌جێ بوون و ژیان بۆتان، ئاسمانی وه‌كو سه‌قفێك به‌سه‌رتانه‌وه‌ ڕاگیر كردووه‌، له‌ ئاسمانه‌وه‌ ئاوی بۆ باراندوون، جا






 الموضوع الأصلي : 2. سورة البقرة // المصدر : منتدياتحلبجةنت // الكاتب: ibn islam




 

  
2. سورة البقرة  Empty2012-01-23, 00:46
رسالة
بيانات كاتب الموضوع
2. سورة البقرة
المعلومات
الكاتب:
اللقب:
...::|مدير العام|::...
الرتبه:
...::|مدير العام|::...
الصورة الرمزية
 
ibn islam

البيانات
عدد المساهمات : 6825
تاريخ التسجيل : 23/07/2010
 
 

 

التوقيت

الإتصالات
الحالة:
وسائل الإتصال:


لتواصل معنا عبر
الفيس بوك:
تويتر:
مُساهمةموضوع: رد: 2. سورة البقرة    






به‌هۆیه‌وه‌ جۆره‌ها به‌رهه‌می (دره‌خت و گژوگیای) به‌ده‌رهێناوه‌ تا
ببێته‌ ڕزق و ڕۆزی بۆتان، كه‌واته‌ شه‌ریك و هاوتا بۆ خوا بڕیار مه‌ده‌ن،
كه‌ خۆشتان ده‌زانن په‌رستراو ده‌بێت به‌دیهێنه‌ر بێت.



وَإِن كُنتُمْ فِي رَيْبٍ مِّمَّا نَزَّلْنَا عَلَى عَبْدِنَا فَأْتُواْ
بِسُورَةٍ مِّن مِّثْلِهِ وَادْعُواْ شُهَدَاءكُم مِّن دُونِ اللّهِ إِنْ
كُنْتُمْ صَادِقِينَ ﴿٢٣﴾

ئه‌گه‌ر ئێوه‌ له‌ دوو دڵیدان و گومانتان له‌م (قورئانه‌ پیرۆزه‌) هه‌یه‌
كه‌ دامان به‌زاندووه‌ بۆ به‌نده‌ی خۆمان محمد (صلی الله‌ علیه‌ وسلم)
ئه‌گه‌ر بۆتان ده‌كرێت ئێوه‌ش هه‌وڵ بده‌ن سووره‌تێكی وه‌ك ئه‌و بهێنن،
هاوپه‌یمان و هاوكاره‌كاره‌كانیشتان جگه‌ له‌ خوا (بۆ ئه‌و مه‌به‌سته‌)
بانگ بكه‌ن ئه‌گه‌ر ئێوه‌ ڕاست ده‌كه‌ن.



فَإِن لَّمْ تَفْعَلُواْ وَلَن تَفْعَلُواْ فَاتَّقُواْ النَّارَ الَّتِي
وَقُودُهَا النَّاسُ وَالْحِجَارَةُ أُعِدَّتْ لِلْكَافِرِينَ﴿٢٤﴾

خۆ ئه‌گه‌ر نه‌تانتوانی و هه‌رگیز نایشتوانن (كه‌واته‌ باوه‌ڕبهێنن و)
خۆتان بپارێزن له‌و ئاگره‌ی: سووته‌مه‌نیه‌كه‌ی خه‌ڵكی و به‌رده‌، كه‌ بۆ
بێ باوه‌ڕ و خوانه‌ناسان ئاماده‌ كراوه.



وَبَشِّرِ الَّذِين آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ أَنَّ لَهُمْ
جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ كُلَّمَا رُزِقُواْ مِنْهَا
مِن ثَمَرَةٍ رِّزْقًا قَالُواْ هَذَا الَّذِي رُزِقْنَا مِن قَبْلُ
وَأُتُواْ بِهِ مُتَشَابِهًا وَلَهُمْ فِيهَا أَزْوَاجٌ مُّطَهَّرَةٌ
وَهُمْ فِيهَا خَالِدُونَ ﴿٢٥﴾

(ئه‌ی پێغه‌مبه‌ر) مژده‌ بده‌ به‌وانه‌ی كه‌ باوه‌ڕیان هێناوه‌ و كارو
كرده‌وه‌ چاكه‌كانیان ئه‌نجامداوه‌ به‌وه‌ی باخه‌كانی به‌هه‌شت كه‌
چه‌نده‌ها ڕوبار به‌ژێر دره‌خت و به‌ناو باخه‌كانیدا ده‌ڕوات، به‌ڕاستی
بۆیان ئاماده‌یه‌، هه‌ر كاتێك له‌ میوه‌و به‌رهه‌مێكی ئه‌و باخانه‌یان بۆ
ده‌هێنن، ده‌ڵێن: ئێستا له‌وه‌تان هێنا، تاوێك له‌مه‌و پێش خواردمان، هه‌ر
ده‌یهێنن و له‌ یه‌كتریش ده‌چن، (له‌ ڕه‌نگ و ڕواڵه‌تدا، به‌ڵاَم له‌ تام و
بۆندا زۆر جیاوازن)، هه‌روه‌ها له‌وێدا هاوسه‌رانی پاك و بێ گه‌ردیان بۆ
ئاماده‌كراوه‌ (ئه‌و به‌خته‌وه‌رانه‌) ژیانی هه‌میشه‌یی و نه‌بڕاوه‌ له‌و
به‌هه‌شته‌دا ده‌به‌نه‌ سه‌ر.



إِنَّ اللَّهَ لاَ يَسْتَحْيِي أَن يَضْرِبَ مَثَلًا مَّا بَعُوضَةً فَمَا
فَوْقَهَا فَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُواْ فَيَعْلَمُونَ أَنَّهُ الْحَقُّ مِن
رَّبِّهِمْ وَأَمَّا الَّذِينَ كَفَرُواْ فَيَقُولُونَ مَاذَا أَرَادَ
اللَّهُ بِهَذَا مَثَلًا يُضِلُّ بِهِ كَثِيرًا وَيَهْدِي بِهِ كَثِيرًا
وَمَا يُضِلُّ بِهِ إِلاَّ الْفَاسِقِينَ ﴿٢٦﴾



به‌ڕاستی خوا باكی نیه‌و نه‌نگ نیه‌ به‌لایه‌وه‌ هه‌ر نموونه‌یه‌ك
بهێنێته‌وه‌ به‌ مێشووله‌یه‌ك، له‌ویش بچووكتر بێت یان گه‌وره‌تر، جا
ئه‌وانه‌ی ئیمان و باوه‌ڕیان هێناوه‌، ئه‌وه‌ چاك ده‌زانن ئه‌م نموونه‌یه‌
ڕاسته‌ و له‌ لایه‌ن په‌روه‌ردگاریانه‌وه‌یه‌، ئه‌وانه‌ش كافرو بێ باوه‌ڕن
ده‌ڵێن: خوا مه‌به‌ستی چی بوو له‌م نموونه‌یه‌دا؟ (خوای گه‌وره‌ش
ده‌فه‌رموێت) زۆرێكی پێ گومڕا ده‌كات و زۆرێكی تریشی پێ هیدایه‌ت و
ڕێنموویی ده‌كات، به‌ڵاَم دیاره‌ جگه‌ له‌ لارو وێرو یاخی و تاوانباران
كه‌سی تر گومڕا ناكات.



الَّذِينَ يَنقُضُونَ عَهْدَ اللَّهِ مِن بَعْدِ مِيثَاقِهِ وَيَقْطَعُونَ
مَا أَمَرَ اللَّهُ بِهِ أَن يُوصَلَ وَيُفْسِدُونَ فِي الأَرْضِ أُولَئِكَ
هُمُ الْخَاسِرُونَ ﴿٢٧﴾

ئه‌وانه‌ په‌یامی خوا (كه‌ له‌ ڕووی فیتره‌ت و سروشت و په‌یامه‌كانی
خواوه‌) هه‌یانه‌، (كه‌ ده‌بێت خواناس بن) هه‌ڵده‌وه‌شێننه‌وه‌ و په‌یڕه‌وی
ناكه‌ن له‌ دوای به‌هێزو پته‌و بوونی، ئه‌و په‌یوه‌ندییانه‌ش ده‌پسێنن كه‌
خوا فه‌رمانی گه‌یاندنی داوه‌، له‌ زه‌ویشدا تاوان و خراپه‌ ده‌چێنن، تا
ئه‌وانه‌ خۆیان زه‌ره‌رمه‌ند و خه‌ساره‌تمه‌ندن.



كَيْفَ تَكْفُرُونَ بِاللَّهِ وَكُنتُمْ أَمْوَاتًا فَأَحْيَاكُمْ ثُمَّ
يُمِيتُكُمْ ثُمَّ يُحْيِيكُمْ ثُمَّ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ ﴿٢٨﴾

“خه‌ڵکینه‌، چۆن بێ بڕوا ده‌بن به‌ خوا له‌ کاتێکدا که‌ ئێوه‌ بێ گیان بوون
(له‌ توێی خاکدا) خوا گیانی به‌ به‌ردا کردن، پاشان ده‌تان مرێنێ و دوای
زیندووتان ده‌کاته‌وه‌، ئه‌وسا ئیتر ده‌چنه‌وه‌ بۆ لای خۆی”.



هُوَ الَّذِي خَلَقَ لَكُم مَّا فِي الأَرْضِ جَمِيعًا ثُمَّ اسْتَوَى
إِلَى السَّمَاء فَسَوَّاهُنَّ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ وَهُوَ بِكُلِّ شَيْءٍ
عَلِيمٌ ﴿٢٩﴾

“هه‌ر ئه‌و زاته‌ هه‌موو شتێکی له‌ زه‌ویدا بۆ ئێوه‌ دروست کردووه‌، پاشان
ویستی ئاسمان دروست بکات، بۆیه‌ به‌ حه‌وت چین ڕێکی خست، وه‌ خۆی به‌
هه‌موو شت زاناو ئاگایه‌”.



وَإِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلاَئِكَةِ إِنِّي جَاعِلٌ فِي الأَرْضِ
خَلِيفَةً قَالُواْ أَتَجْعَلُ فِيهَا مَن يُفْسِدُ فِيهَا وَيَسْفِكُ
الدِّمَاء وَنَحْنُ نُسَبِّحُ بِحَمْدِكَ وَنُقَدِّسُ لَكَ قَالَ إِنِّي
أَعْلَمُ مَا لاَ تَعْلَمُونَ﴿٣٠﴾

“(وه‌ بیریان بێنه‌) کاتێك که‌ په‌روه‌ردگارت به‌ فریشته‌کانی وت: من له‌
زه‌ویدا جێنشینێك داده‌نێم (تا زه‌وی ئاوه‌دان بکاته‌وه‌). فریشته‌کان
وتیان: ئایا که‌سێ تیایدا ده‌که‌یته‌ جێ نشین که‌ خراپه‌و تاوانی تیا بکاو
خوێن ڕێژیی تیا ئه‌نجام بدات؟! له‌ کاتێکدا که‌ ئێمه‌ (شایسته‌ ترین)
قه‌دری تۆ به‌چاکی ده‌زانین، (له‌ وه‌ڵامیاندا) خوا فه‌رمووی: ئه‌وه‌ی من
ده‌یزانم ئێوه‌ نایزانن”.



وَعَلَّمَ آدَمَ الأَسْمَاء كُلَّهَا ثُمَّ عَرَضَهُمْ عَلَى
الْمَلاَئِكَةِ فَقَالَ أَنبِئُونِي بِأَسْمَاء هَؤُلاء إِن كُنتُمْ
صَادِقِينَ ﴿٣١﴾

“(ئه‌وسا ئیتر خوا ویستی توانایی و لێهاتویی ئاده‌م بۆ فریشته‌کان ڕوون
بکاته‌وه‌) ناوی هه‌رچی پێویستی ده‌وروبه‌ر هه‌یه‌ فێری کرد، له‌وه‌ودوا
نیشانی فریشته‌کانیشی داو پێی فه‌رموون: ئاده‌ی ئێوه‌ ناوی ئه‌و شتانه‌م پێ
بڵێن ئه‌گه‌ر ڕاست ده‌که‌ن و (توانای ئاوه‌دان کردنه‌وه‌ی زه‌ویتان
هه‌یه‌؟)”.



قَالُواْ سُبْحَانَكَ لاَ عِلْمَ لَنَا إِلاَّ مَا عَلَّمْتَنَا إِنَّكَ
أَنتَ الْعَلِيمُ الْحَكِيمُ ﴿٣٢﴾

“فریشته‌کان وتیان: پاکی و بێ گه‌ردی و ستایش هه‌ر شایسته‌ی تۆیه‌، ئێمه‌
نازانین هیچ بڵێین، ئێمه‌ ته‌نها ئه‌وه‌ ده‌زانین که‌ تۆ فێرت کردووین،
به‌ڕاستی تۆ په‌روه‌ردگارێکی زۆر زاناو دانایت”.



قَالَ يَا آدَمُ أَنبِئْهُم بِأَسْمَآئِهِمْ فَلَمَّا أَنبَأَهُمْ
بِأَسْمَآئِهِمْ قَالَ أَلَمْ أَقُل لَّكُمْ إِنِّي أَعْلَمُ غَيْبَ
السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَأَعْلَمُ مَا تُبْدُونَ وَمَا كُنتُمْ
تَكْتُمُونَ ﴿٣٣﴾

“ئه‌وجا خوا فه‌رمووی ئه‌ی ئاده‌م، ئاده‌ی تۆ ناوی ئه‌و شتانه‌یان پێ بڵێ،
جا کاتێك ئاده‌م هه‌واڵی ناوه‌کانی پێدان…خوا فه‌رموی: ئه‌ی پێم نه‌گوتن من
ئاگادارم به‌ نهێنی ئاسمانه‌کان و زه‌وی، وه‌ ده‌زانم چی ده‌رده‌خه‌ن و چی
ده‌شارنه‌وه‌؟!”.



وَإِذْ قُلْنَا لِلْمَلاَئِكَةِ اسْجُدُواْ لآدَمَ فَسَجَدُواْ إِلاَّ
إِبْلِيسَ أَبَى وَاسْتَكْبَرَ وَكَانَ مِنَ الْكَافِرِينَ﴿٣٤﴾

“(هه‌روه‌ها یادیان بێنه‌وه‌) کاتێك که‌ به‌ فریشته‌کانمان ووت: سوژده‌
به‌رن بۆ ئاده‌م (ئه‌ڵبه‌ته‌ سوژده‌ی ڕێز، وه‌ به‌ فه‌رمانی خوا) هه‌موویان
بێ ماتڵی، بێ دوو دڵی سوژده‌یان بردو فه‌رمانی خوایان به‌جێ هێنا جگه‌
شه‌یتان نه‌بێ که‌ سه‌رپێچی کردو خۆی به‌ گه‌وره‌ زانی و خۆی خسته‌ ڕیزی
کافرانه‌وه‌”.



وَقُلْنَا يَا آدَمُ اسْكُنْ أَنتَ وَزَوْجُكَ الْجَنَّةَ وَكُلاَ مِنْهَا
رَغَدًا حَيْثُ شِئْتُمَا وَلاَ تَقْرَبَا هَذِهِ الشَّجَرَةَ فَتَكُونَا
مِنَ الْظَّالِمِينَ ﴿٣٥﴾

“ئه‌وجا وتمان: ئه‌ی ئاده‌م خۆت و هاوسه‌رت له‌ به‌هه‌شتدا ژیان به‌رنه‌
سه‌ر و نیشته‌جێ بن له‌ هه‌رکوێ حه‌زده‌که‌ن بخۆن و بخۆنه‌وه‌ به‌ تێرو
ته‌سه‌لی، به‌ڵام نزیك ئه‌م دره‌خته‌ مه‌که‌ون (دره‌ختێکی دیاری کراو بۆ
تاقی کردنه‌وه‌ لێیان قه‌ده‌غه‌ کرد) ئه‌گینا ده‌چنه‌ ڕیزی
سته‌مکارانه‌وه‌”.



فَأَزَلَّهُمَا الشَّيْطَانُ عَنْهَا فَأَخْرَجَهُمَا مِمَّا كَانَا فِيهِ
وَقُلْنَا اهْبِطُواْ بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ وَلَكُمْ فِي الأَرْضِ
مُسْتَقَرٌّ وَمَتَاعٌ إِلَى حِينٍ ﴿٣٦﴾

“شه‌یتان (فرسه‌تی لێ هێنان) و له‌خشته‌ی بردن (وای لێ کردن له‌ به‌روبومی
دره‌خته‌ قه‌ده‌غه‌ کراوه‌که بخۆن) وه‌ له‌و (شوێنه‌ خۆش و پڕ له‌ نازو
نیعمه‌ته‌) به‌ ده‌رکردنی دان ئه‌وسا پێمان وتن: (ماده‌م سه‌رپێچیتان کرد
ئیتر لێره‌ جێتان نابێته‌وه‌، ده‌بێ) دابه‌زنه‌ خواره‌وه‌ (بۆ سه‌ر زه‌وی)
وه‌ له‌وێ هه‌ندێکتان دوژمنی هه‌ندێکتانن، تا ماوه‌یه‌کی دیاری کراو
نیشته‌جێ ده‌بن و له‌ نازونیعمه‌تان سود وه‌رده‌گرن و به‌هره‌وه‌ر ده‌بن”.

فَتَلَقَّى آدَمُ مِن رَّبِّهِ كَلِمَاتٍ فَتَابَ عَلَيْهِ إِنَّهُ هُوَ
التَّوَّابُ الرَّحِيمُ ﴿٣٧﴾

“ئه‌وجا ئاده‌م له‌ لایه‌ن په‌روه‌ردگاریه‌وه‌ چه‌ند وشه‌و (نزایه‌ك)ی
وه‌رگرت (به‌دڵ و به‌ کوڵ پاڕایه‌وه‌) (خوای میهره‌بانیش) نزاکه‌ی وه‌رگرت و
لێی خۆش بوو، چونکه‌ به‌ڕاستی ئه‌و، زاتێکی ئێجگار میهره‌بان و تۆبه‌
وه‌رگره‌. (نزاکه‌ش له‌ ئایه‌تی ٢٣ی ئه‌عراف دا هاتووه‌)”.



قُلْنَا اهْبِطُواْ مِنْهَا جَمِيعًا فَإِمَّا يَأْتِيَنَّكُم مِّنِّي
هُدًى فَمَن تَبِعَ هُدَايَ فَلاَ خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلاَ هُمْ
يَحْزَنُونَ ﴿٣٨﴾

“ئه‌وجا وتمان: هه‌مووتان ده‌بێ دابه‌زن (بۆ سه‌ر زه‌وی) هه‌رکاتێ
له‌لایه‌ن منه‌وه‌ ڕێنوماییتان بۆ هات، ئه‌وکاته‌ هه‌رکه‌س شوێن ڕێنومایی
من بکه‌وێ، نه‌ ترس و بیمیان له‌ سه‌ر ده‌بێت، نه‌ غه‌مگین و دڵته‌نگ
ده‌بن”.



وَالَّذِينَ كَفَرواْ وَكَذَّبُواْ بِآيَاتِنَا أُولَئِكَ أَصْحَابُ
النَّارِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ ﴿٣٩﴾

“ئه‌وانه‌ش که‌ بێ باوه‌ڕن و ئایه‌ته‌کانی ئێمه‌ به‌ درۆ ده‌خه‌نه‌وه‌،
ئه‌وانه‌ نیشته‌جێی دۆزه‌خن و بۆ هه‌تا هه‌تایی تیایدا ده‌مێننه‌وه‌”.



يَا بَنِي إِسْرَائِيلَ اذْكُرُواْ نِعْمَتِيَ الَّتِي أَنْعَمْتُ
عَلَيْكُمْ وَأَوْفُواْ بِعَهْدِي أُوفِ بِعَهْدِكُمْ وَإِيَّايَ
فَارْهَبُونِ ﴿٤٠﴾

” ئه‌ی نه‌وه‌ی ئیسرائیل (نه‌وه‌ی حه‌زره‌تی یه‌عقوب سه‌لامی خوای له‌سه‌ر)
یادی نازو نیعمه‌تی من بکه‌نه‌وه‌ که‌ به‌ سه‌رتانا ڕژاندومه‌، وه‌ به‌
وه‌فاو به‌ ئه‌مه‌ك بن بۆ په‌یمانه‌که‌م (که‌ ئیمان و کرده‌وه‌ی چاك و
باوه‌ڕکردنه‌ به‌ هه‌موو پێغه‌مبه‌ران به‌بێ جیاوازی) منیش به‌وه‌فا و به‌
ئه‌مه‌ك ده‌بم به‌و په‌یمانه‌ی که‌ پێم داون (که‌ جێ نشین کردنه‌ له‌
دنیادا، وه‌ به‌هه‌شتی به‌رینه‌ له‌ قیامه‌تدا) وه‌ ته‌نها به‌ ترس و
بیمتان له‌ من ده‌بێت”.



وَآمِنُواْ بِمَا أَنزَلْتُ مُصَدِّقًا لِّمَا مَعَكُمْ وَلاَ تَكُونُواْ
أَوَّلَ كَافِرٍ بِهِ وَلاَ تَشْتَرُواْ بِآيَاتِي ثَمَنًا قَلِيلًا
وَإِيَّايَ فَاتَّقُونِ ﴿٤١﴾

هه‌روه‌ها ئیمان بهێنن به‌و قورئانه‌ی كه‌ ناردومه‌ته‌ خواره‌وه‌ كه‌
پاڵپشتی په‌یامه‌كه‌ی لای ئێوه‌یه‌ ( ته‌ورات و ئینجیلی ده‌ستكاری نه‌كراو)
مه‌بنه‌ یه‌كه‌م بێ بڕوا پێی ( له‌ جیاتی یه‌كه‌م باوه‌ڕدار) و
ئایه‌ته‌كانم به‌نرخێكی كه‌م مه‌گۆڕنه‌وه‌ ( له‌پێناوی به‌ده‌ستهێنانی
هه‌ندێ مه‌رامی كه‌م نرخی دنیادا)، ته‌نها له‌ من بترسن و خۆتان له‌ خه‌شمی
من بپارێزن.



وَلاَ تَلْبِسُواْ الْحَقَّ بِالْبَاطِلِ وَتَكْتُمُواْ الْحَقَّ وَأَنتُمْ
تَعْلَمُونَ ﴿42﴾﴿۱﴾

نه‌كه‌ن ڕاستی و به‌تاڵ، حه‌ق و ناحه‌ق به‌ یه‌كه‌وه‌ بئاڵێنن و حه‌ق
مه‌شارنه‌وه‌، درۆ دامه‌پۆشن به‌ڕاست، له‌كاتێكدا خۆشتان حه‌ق و ڕاستی
ده‌زانن كامه‌یه‌ .

وَأَقِيمُواْ الصَّلاَةَ وَآتُواْ الزَّكَاةَ وَارْكَعُواْ مَعَ
الرَّاكِعِينَ ﴿43﴾ ﴿۱﴾

نوێژه‌كانتان به‌چاكی ئه‌نجام بده‌ن به‌دروشمه‌كانیه‌وه‌و زه‌كاتیش بده‌ن،
له‌گه‌ڵ كڕنووش به‌راندا كڕنووش ببه‌ن (بۆ په‌روه‌ردگارتان).

أَتَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبِرِّ وَتَنسَوْنَ أَنفُسَكُمْ وَأَنتُمْ
تَتْلُونَ الْكِتَابَ أَفَلاَ تَعْقِلُونَ ﴿44﴾ ﴿۱﴾

(كه‌ی ئه‌وه‌ ڕاسته‌) فه‌رمانی چاكه‌ به‌خه‌ڵكی بده‌ن و خۆتان فه‌رامۆش
بكه‌ن؟! له‌كاتێكدا خۆ ئێوه‌ كتێبی خوا ـ ته‌ورات ـ ده‌خوێننه‌وه‌،
(ده‌زانن سزای گوفتاری بێ ڕه‌فتار چۆنه‌) جا ئایا ژیریتان ڕێتان لێناگرێت
له‌و هه‌ڵوێسته‌ ناشرینه‌؟!

وَاسْتَعِينُواْ بِالصَّبْرِ وَالصَّلاَةِ وَإِنَّهَا لَكَبِيرَةٌ إِلاَّ
عَلَى الْخَاشِعِينَ ﴿45﴾﴿۱﴾

(ئێوه‌ هه‌وڵ بده‌ن) پشت ببه‌ستن به‌ ئارامگرتن و نوێژكردن (بۆ گه‌یشتن
به‌ئامانج) به‌ڕاستی نوێژ ئه‌ركێكی گه‌وره‌و گرانه‌، مه‌گه‌ر له‌سه‌ر ئه‌و
كه‌سانه‌ی كه‌ به‌خۆشه‌ویستی و سۆزه‌وه‌ خواپه‌رستی ئه‌نجام ده‌ده‌ن
و(باوه‌ڕی دامه‌زراویان هه‌یه)…. ‌

الَّذِينَ يَظُنُّونَ أَنَّهُم مُّلاَقُوا رَبِّهِمْ وَأَنَّهُمْ إِلَيْهِ
رَاجِعُونَ ﴿46﴾ ﴿۱﴾

ئه‌وانه‌ی ده‌زانن بێگومان به‌دیداری په‌روه‌ردگاریان شاد ده‌بن و باوه‌ڕی
پته‌ویان هه‌یه‌ كه‌ بۆ لای ئه‌و ده‌گه‌ڕێنه‌وه‌.

يَا بَنِي إِسْرَائِيلَ اذْكُرُواْ نِعْمَتِيَ الَّتِي أَنْعَمْتُ
عَلَيْكُمْ وَأَنِّي فَضَّلْتُكُمْ عَلَى الْعَالَمِينَ ﴿47﴾﴿۱﴾

ئه‌ی نه‌وه‌ی ئیسرائیل: یادی نازو نیعمه‌ته‌كانم بكه‌نه‌وه‌ كه‌ ڕشتومه‌
به‌سه‌رتاندا بێگومان من گرنگی زۆرم پێداون و نازونیعمه‌تی زۆرم
پێبه‌خشیوون (له‌ خواردن و خواردنه‌وه‌ له‌ موعجیزه‌ی جۆراوجۆر، له‌
چاره‌سه‌ركردنی كێشه‌كانیان، … هتد ) من زیاده‌ ڕێزی ئێوه‌م داوه‌ به‌سه‌ر
هه‌موو خه‌ڵكیدا (ئه‌ڵبه‌ته‌ له‌سه‌رده‌می خۆیانداو ئه‌وانه‌ی كه‌ پابه‌ندی
ئاینی خوا بوون، به‌ تایبه‌تی پێغه‌مبه‌ران و پیاوچاكان)…..

وَاتَّقُواْ يَوْمًا لاَّ تَجْزِي نَفْسٌ عَن نَّفْسٍ شَيْئًا وَلاَ
يُقْبَلُ مِنْهَا شَفَاعَةٌ وَلاَ يُؤْخَذُ مِنْهَا عَدْلٌ وَلاَ هُمْ
يُنصَرُونَ ﴿48﴾ ﴿۱﴾

خۆتان بپارێزن له‌ ڕۆژێك كه‌ كه‌س فریای كه‌س ناكه‌وێت و كه‌س هیچی له‌
ده‌ست نایه‌ت و تكاكاریی كه‌سیش وه‌رناگیرێت و بارمته‌ و گۆڕانكاری تیادا
ئه‌نجام نادرێت و ئه‌و كه‌سانه‌ی خوانه‌ناسن یارمه‌تی نادرێن و سه‌رناخرێن.


وَإِذْ نَجَّيْنَاكُم مِّنْ آلِ فِرْعَوْنَ يَسُومُونَكُمْ سُوَءَ
الْعَذَابِ يُذَبِّحُونَ أَبْنَاءكُمْ وَيَسْتَحْيُونَ نِسَاءكُمْ وَفِي
ذَلِكُم بَلاءٌ مِّن رَّبِّكُمْ عَظِيمٌ ﴿49﴾﴿۱﴾

بیری نیعمه‌تی ڕزگاربونیشتان بكه‌نه‌وه‌ كاتێك ڕزگارمان كردن له‌ ده‌ست
دارو ده‌سته‌ی فیرعه‌ون كه‌ خراپترین سزاو ئازاریان ده‌دان، كوڕه‌كانتانیان
سه‌رده‌بڕین و ئافره‌ته‌كانتانیان ده‌هێشته‌وه‌ (بۆ كاره‌كه‌ری و خزمه‌ت)
ئه‌وه‌ش بۆ ئێوه‌ توش هات و تاقیكردنه‌وه‌یه‌كی گه‌وره‌ بوو بۆتان
له‌لایه‌ن په‌روه‌ردگارتانه‌وه‌ (تا پشت به‌و زاته‌ ببه‌ستن و بڕوای
ته‌واوتان پێی هه‌بێت).

وَإِذْ فَرَقْنَا بِكُمُ الْبَحْرَ فَأَنجَيْنَاكُمْ وَأَغْرَقْنَا آلَ
فِرْعَوْنَ وَأَنتُمْ تَنظُرُونَ ﴿50﴾﴿۱﴾

یادی ئه‌و نیعمه‌ته‌ بكه‌نه‌وه‌ كه‌ له‌به‌ر خاتری ئێوه‌ ده‌ریاكه‌مان له‌ت
كرد، ئینجا ڕزگارمان كردن، دارو ده‌سته‌ی فیرعه‌ونمان نغرۆ كرد،
له‌كاتێكدا ئێوه‌ به‌چاوی خۆتان بینیتان و ته‌ماشاتان ده‌كردن.

وَإِذْ وَاعَدْنَا مُوسَى أَرْبَعِينَ لَيْلَةً ثُمَّ اتَّخَذْتُمُ
الْعِجْلَ مِن بَعْدِهِ وَأَنتُمْ ظَالِمُونَ ﴿51﴾

یادی ئه‌و (نیعمه‌ته‌) بكه‌نه‌وه‌ كاتێك چل شه‌و واده‌مان دانا بۆ موسا (بۆ
پاڕانه‌وه‌و نزا) پاشان گوێره‌كه‌كه‌تان كرده‌ خواتان، بێگومان ئێوه‌
سته‌مكار بوون.

ثُمَّ عَفَوْنَا عَنكُمِ مِّن بَعْدِ ذَلِكَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ ﴿52﴾

پاشان (له‌و هه‌موو هه‌ڵاَنه‌تان) خۆشبووین بۆ ئه‌وه‌ی سوپاسگوزاریی بكه‌ن.


وَإِذْ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ وَالْفُرْقَانَ لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ
﴿53﴾

یادی ئه‌و نیعمه‌ته‌ بكه‌نه‌وه‌ كاتێك كتێبی (ته‌ورات) و جیاكه‌ره‌وه‌ی
(ڕه‌واو، ناڕه‌وامان) به‌خشی به‌ موسا بۆ ئه‌وه‌ی ڕێبازی هیدایه‌ت
بگرنه‌به‌ر (له‌ گومڕایی ڕزگارتان ببێت).

وَإِذْ قَالَ مُوسَى لِقَوْمِهِ يَا قَوْمِ إِنَّكُمْ ظَلَمْتُمْ
أَنفُسَكُمْ بِاتِّخَاذِكُمُ الْعِجْلَ فَتُوبُواْ إِلَى بَارِئِكُمْ
فَاقْتُلُواْ أَنفُسَكُمْ ذَلِكُمْ خَيْرٌ لَّكُمْ عِندَ بَارِئِكُمْ
فَتَابَ عَلَيْكُمْ إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ ﴿54﴾

یادی ئه‌و نیعمه‌ته‌ بكه‌نه‌وه‌ كاتێك موسا به‌ قه‌وم و هۆزی خۆی وت: ئه‌ی
قه‌وم و هۆزه‌كه‌م به‌ڕاستی ئێوه‌ به‌و گوێره‌كه‌ په‌رستی یه‌ سته‌متان له‌
خۆتان كردووه‌، ده‌ی بگه‌ڕێنه‌وه‌ بۆ لای به‌دیهێنه‌رتان و ته‌وبه‌ بكه‌ن و
ئینجا خۆتان بكوژن (بێ تاوان تاوانبار بكوژێت)، ئه‌وه‌ باشتره‌ بۆتان
(چونكه‌ تاوانه‌كه‌تان زۆر گه‌وره‌یه‌) پاشان ئه‌ویش (واته‌ خوا دوای
له‌ناو بردنی هه‌ندێك له‌ تاوانباران) تۆبه‌ی وه‌رگرت (له‌وانه‌ی مابوون)،
له‌ ڕاستیدا ته‌نها ئه‌و زاته‌ هێجگار ته‌وبه‌ وه‌رگرو به‌ ڕه‌حم و
دلۆڤانه‌.

وَإِذْ قُلْتُمْ يَا مُوسَى لَن نُّؤْمِنَ لَكَ حَتَّى نَرَى اللَّهَ
جَهْرَةً فَأَخَذَتْكُمُ الصَّاعِقَةُ وَأَنتُمْ تَنظُرُونَ ﴿55﴾

یادی ئه‌و نیعمه‌ته‌ بكه‌نه‌وه‌ كه‌ وتتان: ئه‌ی موسا هه‌رگیز باوه‌ڕت
پێناهێنین تا وه‌كو به‌ ئاشكراو به‌ چاوی خۆمان خوا نه‌بینین، ئیتر
یه‌كسه‌ر هه‌وره‌ بروسكه‌كه‌ لێی دان، له‌ كاتێكدا كه‌ ته‌ماشاتان ده‌كردو
به‌ ده‌ورو به‌ری خۆتاندا ده‌تانڕوانی (به‌سه‌رسامیه‌وه‌ بیرتان
ده‌كرده‌وه‌).

ثُمَّ بَعَثْنَاكُم مِّن بَعْدِ مَوْتِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ ﴿56﴾

پاشان زیندوومان كردنه‌وه‌و ژیانمان پێبه‌خشینه‌وه‌ له‌ دوای ئه‌و
مه‌رگه‌تان بۆ ئه‌وه‌ی سوپاسگوزاری بكه‌ن.

وَظَلَّلْنَا عَلَيْكُمُ الْغَمَامَ وَأَنزَلْنَا عَلَيْكُمُ الْمَنَّ
وَالسَّلْوَى كُلُواْ مِن طَيِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاكُمْ وَمَا ظَلَمُونَا
وَلَكِن كَانُواْ أَنفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ ﴿57﴾

(هه‌روه‌ها) له‌ نازو نیعمه‌ته‌كانی



http://www.durbeen.org/quran/2011/12/04/4480






 الموضوع الأصلي : 2. سورة البقرة // المصدر : منتدياتحلبجةنت // الكاتب: ibn islam




 


  
مواقع النشر (المفضلة)
 


  
الــرد الســـريـع
..

هام جداً: قوانين المساهمة في المواضيع. انقر هنا للمعاينة
الرد السريع
 


  
خــدمات المـوضـوع
 KonuEtiketleri كلمات دليليه
2. سورة البقرة , 2. سورة البقرة , 2. سورة البقرة ,2. سورة البقرة ,2. سورة البقرة , 2. سورة البقرة
 KonuLinki رابط الموضوع
 Konu BBCode BBCode
 KonuHTML Kodu HTMLcode
إذا وجدت وصلات لاتعمل في الموضوع او أن الموضوع [ 2. سورة البقرة ] مخالف ,, من فضلك راسل الإدارة من هنا
 

>




  

مواضيع ذات صلة