Forums
  

  
14. سورة إبراهيم Navbits_start
14. سورة إبراهيم Uuoo12 منتديات حلبجةنت  :: 

ئيسلامي

 :: 

ئيسلامي-سه‌ره‌كى

 :: 

قورئانی پیرۆز

 :: 

سه ره تا>>Quran

 :: 

ته فسیری قورئانی پیرۆز

14. سورة إبراهيم
التسجيلالتعليمـــاتموآضـــيع لم يتم آلرد عليهآمشاركات اليوممحرك البحث
 

  
أهلا وسهلا بك إلى منتديات حلبجةنت.
أهلا وسهلا بك ضيفنا الكريم، إذا كانت هذه زيارتك الأولى للمنتدى، فيرجى التكرم بزيارة صفحة التعليمات، بالضغط هنا.كما يشرفنا أن تقوم بالتسجيل بالضغط هنا إذا رغبت بالمشاركة في المنتدى، وفي حال رغبت بقراءة المواضيع والإطلاع فتفضل بزيارة القسم الذي ترغب أدناه.
 

الرئيسيةالبوابةأحدث الصورالتسجيلدخول
14. سورة إبراهيم Collapse_tcat
المواضيع المضافه مؤخراً
الموضوع
تاريخ ارسال المشاركة
بواسطة
2022-04-18, 20:00
2022-04-18, 19:54
2022-04-18, 19:26
2022-04-18, 19:18
2022-04-18, 17:26
2022-04-18, 17:25
2022-04-18, 17:22
2022-04-18, 17:19
2022-04-18, 17:18
2022-04-18, 17:13


أختر لغة المنتدى من هنا

14. سورة إبراهيم Uuoo12 منتديات حلبجةنت  :: 

ئيسلامي

 :: 

ئيسلامي-سه‌ره‌كى

 :: 

قورئانی پیرۆز

 :: 

سه ره تا>>Quran

 :: 

ته فسیری قورئانی پیرۆز

14. سورة إبراهيم

  
 
شاطر
 
  
14. سورة إبراهيم Empty2012-01-23, 02:01
رسالة
بيانات كاتب الموضوع
14. سورة إبراهيم
المعلومات
الكاتب:
اللقب:
...::|مدير العام|::...
الرتبه:
...::|مدير العام|::...
الصورة الرمزية
 
ibn islam

البيانات
عدد المساهمات : 6825
تاريخ التسجيل : 23/07/2010
 
 

 

التوقيت

الإتصالات
الحالة:
وسائل الإتصال:


لتواصل معنا عبر
الفيس بوك:
تويتر:
مُساهمةموضوع: 14. سورة إبراهيم    


انشر الموضوع
الرد على الموضوع
الابلاغ عن الموضوع
مراقبة هذا الموضوع



سوره ١٤: إبراهيم



بسم الله الرحمن الرحيم

به‌ناوی خوای به‌خشنده‌ی میهره‌بان

الر كِتَابٌ أَنزَلْنَاهُ إِلَيْكَ لِتُخْرِجَ النَّاسَ
مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ بِإِذْنِ رَبِّهِمْ إِلَى صِرَاطِ
الْعَزِيزِ الْحَمِيدِ﴿۱﴾

سه‌رنجی سه‌ره‌تای سوره‌تی (البقرة) بده‌، ئه‌م قورئانه‌
کتێبێکه‌ دامانبه‌زاندووه‌ بۆت ئه‌ی محمد صلی الله‌ علیه‌ وسلم تا خه‌ڵکی
له‌ تاریکیه‌کانی (بێ باوه‌ڕی و نه‌زانی و سه‌رلێشێواوی) ده‌ربهێنێت،
به‌ره‌و نوورو ڕێبازی ڕۆشنایی ئیمان، به‌ویستی په‌روه‌ردگاریان، تا
ده‌گه‌نه‌ ڕێبازی ڕاستی خوای باڵاده‌ست و شایسته‌ی سوپاسگوزاری.

اللَّهِ الَّذِي لَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الأَرْضِ وَوَيْلٌ لِّلْكَافِرِينَ مِنْ عَذَابٍ شَدِيدٍ﴿٢﴾

ئه‌و خوایه‌ی که‌ هه‌رچی له‌ ئاسمانه‌کان و هه‌رچی له‌
زه‌ویدا هه‌یه‌ هه‌ر ئه‌و خاوه‌نیانه‌، هاوار و ئاهو نا‌ڵه‌ بۆ ئه‌و
که‌سانه‌ی که‌ بێ باوه‌ڕن له‌ سزایه‌کی زۆر توندو تیژ….

الَّذِينَ يَسْتَحِبُّونَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا عَلَى
الآخِرَةِ وَيَصُدُّونَ عَن سَبِيلِ اللَّهِ وَيَبْغُونَهَا عِوَجًا
أُوْلَئِكَ فِي ضَلالٍ بَعِيدٍ﴿٣﴾

ئه‌وانه‌ی که‌ ژیانی دنیایان له‌ به‌ نرخترو خۆشه‌ویستره‌
له‌ ژیانی جیهانی دوایی، هه‌میشه‌ به‌ربه‌ست ده‌خه‌نه‌ به‌ر ڕێبازی خواو
ده‌یانه‌وێت له‌ ڕێڕه‌وی خۆی ده‌ربچێت و بترازێت، (یاخود په‌سه‌نده‌ لایان،
به‌ڵام به‌مه‌رجێك له‌ خزمه‌ت پلان و نه‌خشه‌ی ئه‌واندا بێت) ئا ئه‌وانه‌
له‌ گومڕاییه‌کی قووڵ و بێ سه‌رو بندا سه‌رگه‌ردانن و ده‌مێننه‌وه‌.

وَمَا أَرْسَلْنَا مِن رَّسُولٍ إِلاَّ بِلِسَانِ قَوْمِهِ
لِيُبَيِّنَ لَهُمْ فَيُضِلُّ اللَّهُ مَن يَشَاء وَيَهْدِي مَن يَشَاء
وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ﴿٤﴾

ئێمه‌ هیچ فرستادیه‌کمان ڕه‌وانه‌ نه‌کردووه‌ ته‌نها
به‌زمانی قه‌ومه‌که‌ی نه‌بێت، (یه‌کێك بووه‌ له‌ خۆیان و به‌ زمانی ئه‌وان
دواوه‌) تا هه‌موو شتێکیان بۆ ڕوون بکاته‌وه‌، ئینجا خوای گه‌وره‌ ئه‌و
که‌سه‌ی گومڕا کردووه‌ که‌ وستوویه‌تی (چونکه‌ گوێی بۆ با‌نگه‌وازی حه‌ق
نه‌گرتووه‌)، ئه‌وه‌ش که‌ وستویه‌تی هیدایه‌تی داوه‌ (په‌روه‌ردگار پاڵپشتی
ژیرو هۆشمه‌ندانه‌)، ئه‌و زاته‌ش باڵا ده‌سته‌ (ویستی ئه‌و له‌ سه‌روو
هه‌موو ویسته‌کانه‌وه‌یه‌)، دانایه‌ و (ده‌زانێت کێ شایسته‌ی ئه‌و
ڕه‌حمه‌ته‌ به‌نرخه‌یه‌).

وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا مُوسَى بِآيَاتِنَا أَنْ أَخْرِجْ
قَوْمَكَ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ وَذَكِّرْهُمْ بِأَيَّامِ
اللَّهِ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِّكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ﴿٥﴾

سوێند به‌خوا به‌ڕاستی ئێمه‌ موسامان ڕه‌وانه‌ کرد،هاوڕێ
له‌گه‌ڵ موعجیزه‌ی زۆردا (فه‌رمانما پێدا) که‌ قه‌وم و عه‌شیرتت له‌
تاریکیه‌کان ڕزگار بکه‌و به‌ره‌و نوورو ڕووناکی بیانبه‌، ڕۆژه‌کانی خوایان
بهێنه‌ره‌وه‌ یاد (ئه‌و ڕۆژانه‌ی که‌ تۆڵه‌ی له‌ بێ باوه‌ڕان سه‌ند و
ئیماندارانی سه‌رسه‌خت)، بێگومان ئا له‌و به‌سه‌رهاتانه‌دا به‌ڵگه‌ و
نیشانه‌ی زۆر هه‌ن، بۆ هه‌موو ئه‌و که‌سانه‌ی که‌ زۆر خۆگرن (له‌کاتی
ته‌نگانه‌دا)، زۆر سوپاسگوزاریشن (له‌کاتی خۆشیدا).

وَإِذْ قَالَ مُوسَى لِقَوْمِهِ اذْكُرُواْ نِعْمَةَ
اللَّهِ عَلَيْكُمْ إِذْ أَنجَاكُم مِّنْ آلِ فِرْعَوْنَ يَسُومُونَكُمْ
سُوءَ الْعَذَابِ وَيُذَبِّحُونَ أَبْنَاءَكُمْ وَيَسْتَحْيُونَ نِسَاءكُمْ
وَفِي ذَلِكُم بَلاء مِّن رَّبِّكُمْ عَظِيمٌ﴿٦﴾

(یادیان بهێنه‌ره‌وه‌) کاتێك موسا به‌ قه‌ومه‌که‌ی وت: یادی
نازو نیعمه‌ته‌کانی خوا بکه‌نه‌وه‌ له‌سه‌رتان، کاتێك له‌ دارو ده‌سته‌ی
فیرعه‌ون ڕزگاری کردن که‌ به‌ناخۆشترین شێوه‌ سزای ده‌دات، کوڕانی ئێوه‌یان
سه‌ر ده‌بڕی و ئافره‌تانی ئێوه‌یان ده‌هێشته‌وه‌ (بۆ کاره‌که‌ری)، بێگومان
ئا له‌و پێشهاتانه‌دا به‌ڵاو تاقی کردنه‌وه‌یه‌کی گه‌وره‌ له‌لایه‌ن
په‌روه‌ردگارتانه‌وه‌ بۆتان ساز درابوو.

وَإِذْ تَأَذَّنَ رَبُّكُمْ لَئِن شَكَرْتُمْ لأَزِيدَنَّكُمْ وَلَئِن كَفَرْتُمْ إِنَّ عَذَابِي لَشَدِيدٌ﴿٧﴾

له‌یادتان بێت که‌: په‌روه‌ردگارتان بڕیاری داوه‌، سوێند
به‌خوا ئه‌گه‌ر سوپاسگوزارو شوکرانه‌ بژێر بن، ڕزق و ڕۆزی و نازو
نیعمه‌تتان به‌سه‌ردا ده‌ڕێژێنم و زیادی ده‌که‌م، به‌ڵام: ئه‌گه‌ر ناشوکرو
سوپاس ناپه‌زێڕ بن، به‌ڕاستی ئه‌و کاته‌ ئیتر تۆڵه‌ و سزای من زۆر به‌
ئازار ده‌بێت.

وَقَالَ مُوسَى إِن تَكْفُرُواْ أَنتُمْ وَمَن فِي الأَرْضِ جَمِيعًا فَإِنَّ اللَّهَ لَغَنِيٌّ حَمِيدٌ﴿٨﴾

موسا وتی: خه‌ڵکینه‌ ئه‌گه‌ر ئێوه‌ و هه‌موو دانیشتوانی
سه‌ر زه‌وی به‌گشتی خوانه‌ناس و بێ باوه‌ڕ بن، ئه‌وه‌ بێگومان هه‌ر خۆتان
زه‌ره‌ر ده‌که‌ن، چونکه‌ خوا هه‌ر خۆی بێ نیازه‌ و شایسته‌ی سوپاسه‌.

أَلَمْ يَأْتِكُمْ نَبَأُ الَّذِينَ مِن قَبْلِكُمْ قَوْمِ
نُوحٍ وَعَادٍ وَثَمُودَ وَالَّذِينَ مِن بَعْدِهِمْ لاَ يَعْلَمُهُمْ
إِلاَّ اللَّهُ جَاءَتْهُمْ رُسُلُهُم بِالْبَيِّنَاتِ فَرَدُّواْ
أَيْدِيَهُمْ فِي أَفْوَاهِهِمْ وَقَالُواْ إِنَّا كَفَرْنَا بِمَا
أُرْسِلْتُم بِهِ وَإِنَّا لَفِي شَكٍّ مِّمَّا تَدْعُونَنَا إِلَيْهِ
مُرِيبٍ﴿٩﴾

باشه‌، ئایا هه‌واڵی قه‌ومه‌ پێشووه‌کانتان پێ
نه‌گه‌شتووه‌، قه‌ومی (نوح و عاد و ثمود)، ئه‌وانه‌ش که‌ له‌ دوای ئه‌وان
هاتوون، ته‌نها خوا نه‌بێت که‌س نازانێت چه‌نده‌ بوون و چیان به‌سه‌ر
هاتووه‌، ئه‌وانه‌ فرستاده‌کانیان به‌ به‌ڵگه‌ی زۆره‌وه‌ هاتن دووپاتیان
ده‌کرده‌وه‌ که‌ پێغه‌مبه‌ری په‌روه‌ردگارن، که‌چی خوانه‌ناسان یان
به‌ده‌ستیان ئاماژه‌یان ده‌کرد بۆ پێغه‌مبه‌ران که‌ بێده‌نگ بن، یاخود
ده‌ستیان ده‌برد بۆ ده‌می خۆیان و (ده‌یانکرده‌ فیکه‌ و هۆسه‌ و
گاڵته‌جاڕی) و ده‌یانوت: بێگومان ئێمه‌ باوه‌ڕمان به‌م په‌یام و
به‌رنامه‌یه‌ نیه‌ که‌ به‌ ئێوه‌دا ڕه‌وانه‌ کراوه‌، به‌ڕاستی ئێمه‌ش له‌
دوو دڵیه‌کدان که‌ خه‌ڵکیش ده‌خاته‌ گومانه‌وه‌ له‌وه‌ی که‌ ئێوه‌
به‌نگه‌وازی ئێمه‌ی بۆ ده‌که‌ن.

قَالَتْ رُسُلُهُمْ أَفِي اللَّهِ شَكٌّ فَاطِرِ
السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ يَدْعُوكُمْ لِيَغْفِرَ لَكُم مِّن ذُنُوبِكُمْ
وَيُؤَخِّرَكُمْ إِلَى أَجَلٍ مُّسَمًّى قَالُواْ إِنْ أَنتُمْ إِلاَّ
بَشَرٌ مِّثْلُنَا تُرِيدُونَ أَن تَصُدُّونَا عَمَّا كَانَ يَعْبُدُ
آبَاؤُنَا فَأْتُونَا بِسُلْطَانٍ مُّبِينٍ﴿۱٠﴾

پێغه‌مبه‌رانیان وتیان: با‌شه‌، ئاخر گومان له‌ چی ده‌که‌ن؟
ئایا له‌ خوای په‌روه‌ردگاردا گومان هه‌یه‌؟! به‌دیهێنه‌ری ئاسمانه‌کان و
زه‌وی؟! ئه‌و زاته‌ بانگتان ده‌کات بۆ ئه‌وه‌ی لێتان خۆش ببێت، بۆ ئه‌وه‌ی
هه‌ڵه‌و گوناهه‌کانتان چاوپۆشی بکات و مۆڵه‌تیشیتان ده‌دات تا کاتێکی
دیاریکراو، که‌چی (خوا نه‌ناسان ڕوو به‌پێغه‌مبه‌ران) وتیان: ئێوه‌ ته‌نها
به‌شه‌رن وه‌کو ئێمه‌ هیچی تر نین (له‌باتی سوپاسی خوا بکه‌ن که‌
ئه‌وه‌نده‌ ئاده‌میزاد ڕێزداره‌، نوێنه‌ر له‌ خۆیان هه‌ڵده‌بژێرێت)، که‌چی
ڕه‌خنه‌یان گرت و وتیان: ئێوه‌ ده‌تانه‌وێت ڕێگرو دژ به‌وه‌ بن که‌ باو و
باپیرانمان ده‌یانپه‌رست (ده‌ی ئه‌گه‌ر ڕاست ده‌که‌ن) به‌ڵگه‌یه‌کی
ئاشکرامان بۆ بهێنن و نیشانمان بده‌ن؟!

قَالَتْ لَهُمْ رُسُلُهُمْ إِن نَّحْنُ إِلاَّ بَشَرٌ
مِّثْلُكُمْ وَلَكِنَّ اللَّهَ يَمُنُّ عَلَى مَن يَشَاء مِنْ عِبَادِهِ
وَمَا كَانَ لَنَا أَن نَّأْتِيَكُم بِسُلْطَانٍ إِلاَّ بِإِذْنِ اللَّهِ
وَعَلَى اللَّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ﴿۱١﴾

پێغه‌مبه‌رانیان پییان وتن: ئێمه‌ ته‌نها به‌شه‌رێکین وه‌کو
ئێوه‌ و هیچی تر، به‌ڵام خوا ویستی هه‌ر که‌سێکی ببێت له‌ به‌نده‌کانی خۆی
منه‌ت ده‌خاته‌سه‌ری (هه‌ڵیانده‌بژێرێ بۆ گه‌یاندنی په‌یامه‌
پیرۆزه‌که‌ی)، ئێمه‌ بۆمان نه‌بووه‌ هیچ به‌ڵگه‌ و موعجیزه‌یه‌کتان بۆ
بهێنین مه‌گه‌ر به‌ ویست و مۆڵه‌تی خوا نه‌بێت، ده‌با ئه‌وانه‌ی که‌
ئیماندارن هه‌ر پشت به‌خوا ببه‌ستن.

وَمَا لَنَا أَلاَّ نَتَوَكَّلَ عَلَى اللَّهِ وَقَدْ
هَدَانَا سُبُلَنَا وَلَنَصْبِرَنَّ عَلَى مَا آذَيْتُمُونَا وَعَلَى
اللَّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُتَوَكِّلُونَ﴿۱٢﴾

جا ئه‌وه‌ چیمان هه‌یه‌ ئێمه‌ ئه‌گه‌ر پشت به‌
په‌روه‌ردگاری مه‌زن نه‌به‌ستین، له‌کاتێکدا که‌ به‌ڕاستی ئه‌و زاته‌
هیدایه‌ت و ڕێنموویی کردووین بۆ هه‌موو ڕێگه‌و ڕێبازێکی چاك و به‌سوود،
مه‌رج بێت له‌ به‌رامبه‌ر ئه‌و هه‌موو نه‌خۆشی و ئازاره‌وه‌ که‌ ئێوه‌ بۆ
ئێمه‌تان پێش هێنه‌، خۆگرو به‌ئارام بین، ده‌با ئه‌وانه‌ی که‌ پشتیوانیان
پێویسته‌ هه‌ر پشت به‌خوا ببه‌ستن.

وَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُواْ لِرُسُلِهِمْ لَنُخْرِجَنَّكُم
مِّنْ أَرْضِنَا أَوْ لَتَعُودُنَّ فِي مِلَّتِنَا فَأَوْحَى إِلَيْهِمْ
رَبُّهُمْ لَنُهْلِكَنَّ الظَّالِمِينَ﴿١٣﴾

ئه‌وانه‌ش که‌ بێ باوه‌ڕ بوون به‌ پێغه‌مبه‌رانی خۆیانیان
وت: (ئه‌گه‌ر کۆڵ نه‌ده‌ن) به‌ڕاستی له‌ وڵاتمان ده‌رتان ده‌که‌ین، یان
ده‌بێت بێنه‌وه‌ ڕیزی ئاینه‌که‌ی ئێمه‌، ئه‌وسا په‌روه‌ردگاریان په‌یامی بۆ
ناردن که‌: دڵنیابن ئێمه‌ سته‌مکاران (به‌م زووانه‌) له‌ناو ده‌به‌ین و
ده‌یانفه‌وتێنین…

وَلَنُسْكِنَنَّكُمُ الأَرْضَ مِن بَعْدِهِمْ ذَلِكَ لِمَنْ خَافَ مَقَامِي وَخَافَ وَعِيدِ﴿١٤﴾

بێگومان نیشته‌جێتان ده‌که‌ین له‌و وڵاته‌دا له‌ دوای
ئه‌وان، ئه‌وه‌ش بۆ هه‌موو ئه‌و که‌سانه‌یه‌ که‌ له‌ وه‌ستانیان له‌
به‌رده‌م ده‌سه‌ڵاتی مندا ده‌ترسن و هه‌ڕه‌شه‌کانی من بیم و ترسیان هه‌یه‌.

وَاسْتَفْتَحُواْ وَخَابَ كُلُّ جَبَّارٍ عَنِيدٍ﴿۱٥﴾

ئه‌وسا ئیتر پێغه‌مبه‌ران داوای سه‌رکه‌وتنیان له‌
په‌روه‌ردگاریان کردو هه‌موو زۆردارو سته‌مکارو سه‌رسه‌خت و دڵ ڕه‌شێك
نائومێد و مایه‌پووچ بوو.

مِّن وَرَائِهِ جَهَنَّمُ وَيُسْقَى مِن مَّاء صَدِيدٍ﴿١٦﴾

(هه‌ریه‌ك له‌وانه‌) له‌ داهاتوودا دۆزه‌خ چاوه‌ڕێیه‌تی و تیایدا کێم و زووخاوی ده‌رخوارد ده‌درێت….

يَتَجَرَّعُهُ وَلاَ يَكَادُ يُسِيغُهُ وَيَأْتِيهِ
الْمَوْتُ مِن كُلِّ مَكَانٍ وَمَا هُوَ بِمَيِّتٍ وَمِن وَرَائِهِ عَذَابٌ
غَلِيظٌ﴿١٧﴾

جا ئه‌و کێم و زووخاوه‌ قوم قوم به‌ناچاری ده‌خواته‌وه‌ و
به‌ئاسانی بۆی قوت نادرێت، مه‌رگیش له‌ هه‌موو لایه‌که‌وه‌ هێرشی بۆ
ده‌هێنێت، که‌چی ناشمرێت، له‌وه‌ودواش سزاو ئازاری هه‌مه‌جۆرو ناخۆش و گران
یه‌خه‌ی به‌رنادات.

مَّثَلُ الَّذِينَ كَفَرُواْ بِرَبِّهِمْ أَعْمَالُهُمْ
كَرَمَادٍ اشْتَدَّتْ بِهِ الرِّيحُ فِي يَوْمٍ عَاصِفٍ لاَّ يَقْدِرُونَ
مِمَّا كَسَبُواْ عَلَى شَيْءٍ ذَلِكَ هُوَ الضَّلالُ الْبَعِيدُ﴿١٨﴾

نموونه‌ی ئه‌وانه‌ی که‌ باوه‌ڕیان نه‌هێناوه‌
به‌په‌روه‌ردگاریان، کرده‌وه‌کانیان وه‌کو خۆڵه‌مێشێك وایه‌ که‌ له‌
ڕه‌شه‌بایه‌کی سه‌خت له‌ ڕۆژێکی گه‌رده‌لوودا به‌توندی لێی بدات، له‌و
هه‌وڵ و کۆششه‌ی که‌ داویانه‌ بۆ دنیا هیچیان ده‌ست ناکه‌وێت، ئا ئه‌وه‌یه‌
گومڕایه‌ك که‌ له‌ حه‌ق و ڕاستیه‌وه‌ دووره‌.

أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ بِالْحَقِّ إِن يَشَأْ يُذْهِبْكُمْ وَيَأْتِ بِخَلْقٍ جَدِيدٍ﴿١٩﴾

ئایا نه‌تبینیوه‌ و نه‌تزانیوه‌ که‌ بێگومان خوا
ئاسمانه‌کان و زه‌وی له‌سه‌ر بنچینه‌ی حه‌ق و ڕاستی به‌دیهێناوه‌، ئه‌گه‌ر
بیه‌وێت ئه‌وه‌ ئێوه‌ له‌ناوده‌بات و ناتانهێڵێت و که‌سانی تازه‌
ده‌هێنێته‌ کایه‌وه‌.

وَمَا ذَلِكَ عَلَى اللَّهِ بِعَزِيزٍ﴿٢٠﴾

ئه‌و گۆڕانکاری و ئه‌و جۆره‌ شتانه‌ لای خوای به‌ده‌سه‌ڵات گران نیه‌ و زۆر ئاسانه‌.

وَبَرَزُواْ لِلَّهِ جَمِيعًا فَقَالَ الضُّعَفَاء
لِلَّذِينَ اسْتَكْبَرُواْ إِنَّا كُنَّا لَكُمْ تَبَعًا فَهَلْ أَنتُم
مُّغْنُونَ عَنَّا مِنْ عَذَابِ اللَّهِ مِن شَيْءٍ قَالُواْ لَوْ هَدَانَا
اللَّهُ لَهَدَيْنَاكُمْ سَوَاء عَلَيْنَا أَجَزِعْنَا أَمْ صَبَرْنَا مَا
لَنَا مِن مَّحِيصٍ﴿٢١﴾

(ئه‌و ڕۆژه‌ی که‌ قیامه‌ت به‌رپا ده‌بێت) هه‌مووان
له‌به‌رده‌م ده‌سه‌ڵاتی خوادا ده‌رده‌که‌ون، ئینجا لاوازو بێ
ده‌سه‌ڵاته‌کان (ئه‌وانه‌ی کوێرانه‌ شوێن ملهوڕو سته‌مکاران که‌وتبوون)
ده‌ڵێن: به‌وانه‌ی که‌ خۆیان به‌زل و گه‌وره‌ دانابوو، بێگومان خۆ ئێمه‌
شوێن ئێوه‌ که‌وتبووین ! (ئێمه‌ گوێڕایه‌ڵ و فه‌رمانبه‌رداری ئێوه‌ بووین!)
جا ئایا ئێوه‌ ئه‌مڕۆ ناتوانن هه‌وڵێك بده‌ن تائه‌ندازه‌یه‌ك سزای خوا
له‌سه‌رمان که‌م ببێته‌وه‌، له‌وه‌ڵامیاندا وتیان: ئه‌گه‌ر خوا هیدایه‌تی
ئێمه‌ی بدایه‌، ئێمه‌ش هیدایه‌تی ئێوه‌مان ده‌دا، (ئه‌ڵبه‌ت ڕوون و
ئاشکرایه‌ که‌ئه‌وانه‌ به‌ ده‌سه‌ڵاتدارو بێ ده‌سه‌ڵاتیانه‌وه‌ له‌ دنیادا
نه‌ك هیدایه‌تیان نه‌ده‌ویست به‌ڵکو دژی ده‌وه‌ستان و پیلانیان ده‌گێڕا،
ئیتر چۆن خوای گه‌روره‌ هیدایه‌تی ئه‌و جۆره‌ که‌سانه‌ ده‌دات، خۆ هیدایه‌ت
به‌زۆر نیه‌) ئێسته‌ش بۆ ئێمه‌ چوونیه‌كه‌، هاوارو ئاهو ناڵه‌ بکه‌ین، یان
دان به‌خۆدا بگرین، چارمان نیه‌ و ڕزگار بوونمان ئه‌سته‌مه‌.

وَقَالَ الشَّيْطَانُ لَمَّا قُضِيَ الأَمْرُ إِنَّ اللَّهَ
وَعَدَكُمْ وَعْدَ الْحَقِّ وَوَعَدتُّكُمْ فَأَخْلَفْتُكُمْ وَمَا كَانَ
لِيَ عَلَيْكُم مِّن سُلْطَانٍ إِلاَّ أَن دَعَوْتُكُمْ فَاسْتَجَبْتُمْ
لِي فَلاَ تَلُومُونِي وَلُومُواْ أَنفُسَكُم مَّا أَنَاْ بِمُصْرِخِكُمْ
وَمَا أَنتُمْ بِمُصْرِخِيَّ إِنِّي كَفَرْتُ بِمَا أَشْرَكْتُمُونِ مِن
قَبْلُ إِنَّ الظَّالِمِينَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ﴿٢٢﴾

(کاتێ هه‌مووشت ته‌واو ده‌بێت به‌هه‌شتیه‌کان ده‌چنه‌
به‌هه‌شته‌وه‌ و دۆزه‌خیه‌کان ده‌خرێنه‌ دۆزه‌خه‌وه‌) شه‌یتان (به‌فه‌رمانی
خوا) دێته‌ قسه‌و (ڕوو به‌ په‌یڕه‌وانی) ده‌ڵێت: به‌ڕاستی خوا به‌ڵێنی
ڕاست و دروستی پێ ڕاگه‌یاندبوون منیش به‌ڵێنی درۆو نادروستم پێدان و جا
توانیم گومڕاتان بکه‌م و له‌ ڕێبازی ڕاست و وێڵتان بکه‌م، وه‌نه‌بێت من هیچ
زۆرو ده‌سه‌ڵاتێکم به‌سه‌ر ئێوه‌دا هه‌بووبێت، جگه‌ له‌وه‌ی (به‌وه‌سوه‌
سه‌وخه‌ته‌ره‌و خه‌یاڵ) با‌نگم کردن (بۆ خوانه‌ناسی و تاوان) ئێوه‌ش
به‌ده‌ممه‌وه‌ هاتن و به‌قسه‌تان کردم، ئیتر سه‌ر‌زه‌نشت و لۆمه‌ی من
مه‌که‌ن، به‌ڵکو سه‌رزه‌نشت و لۆمه‌ی خۆتان بکه‌ن (که‌ ئاوا گێلانه‌، بێ
بیرکردنه‌وه‌ به‌قسه‌تان کردم، ئه‌مڕۆ) من ناتوانم به‌هاناو هاواری
ئێوه‌وه‌ بێم، ئێوه‌ش ناتوانن به‌ هاناو هاواری منه‌وه‌ بێن، بێگومان من
باوه‌ڕم نه‌بوو به‌وه‌ی که‌ کاتی خۆی منتان کردبوو به‌شه‌رێك و هاوبه‌ش له‌
پێشدا، به‌ڕاستی ئه‌مڕۆ سته‌مکاران سزای زۆر به‌ئێش ده‌درێن.

وَأُدْخِلَ الَّذِينَ آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ
جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا بِإِذْنِ
رَبِّهِمْ تَحِيَّتُهُمْ فِيهَا سَلامٌ﴿٢٣﴾

(له‌ولاشه‌وه‌) ئه‌وانه‌ی ئیمان و باوه‌ڕیان هێنابوو، کارو
کرده‌وه‌ چاکه‌کانیان ئه‌نجام دابوو به‌ره‌و به‌هه‌شت به‌ڕێ کران،
چه‌نده‌ها ڕووبار به‌ژێر دره‌خته‌کان و به‌به‌رده‌م کۆشکه‌کانیدا ده‌ڕوات،
له‌وجێگه‌و ڕێگه‌ خۆشه‌دا ژیانی هه‌میشه‌یی و به‌رده‌وام ده‌به‌نه‌ سه‌ر
به‌فه‌رمان و ڕه‌زامه‌ندی په‌روه‌ردگاریان و چاك و چۆنیان له‌و
به‌هه‌شته‌دا _سڵاوکردنه‌_.

أَلَمْ تَرَ كَيْفَ ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلاً كَلِمَةً
طَيِّبَةً كَشَجَرَةٍ طَيِّبَةٍ أَصْلُهَا ثَابِتٌ وَفَرْعُهَا فِي
السَّمَاء﴿٢٤﴾

ئایا نه‌تانبینیوه‌ و نه‌تانزانیوه‌ چۆن خوا نموونه‌
ده‌هێنێته‌وه‌ به‌گوفتاری چاك و پاك، که‌وه‌ك دره‌ختی چاك و به‌ردار وایه‌،
ڕه‌گی به‌توندی داکوتاوه‌ له‌ زه‌ویدا، لق و پۆپه‌کانیشی به‌ئاسماندا
بڵاوبونه‌ته‌وه‌.

تُؤْتِي أُكُلَهَا كُلَّ حِينٍ بِإِذْنِ رَبِّهَا وَيَضْرِبُ اللَّهُ الأَمْثَالَ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ﴿٢٥﴾

ئه‌و دره‌خته‌ هه‌موو کات و ده‌مێك به‌رو بوومی (پاكو جوان و
بێگه‌ردی) ده‌به‌خشێت به‌ ویستی په‌روه‌ردگاری، جا خوای په‌روه‌ردگار ئه‌م
نموونانه‌ ده‌هێنێته‌وه‌ بۆ خه‌ڵکی، به‌ڵکو یاداوه‌ری وه‌رگرن (له‌ڕاستیدا
دین و به‌رنامه‌ی خوا دره‌ختێکی ئاوا پیرۆزه‌، ڕه‌گ و ڕیشاڵی خێر به‌خشه‌،
چونکه‌ خاکی زه‌وی له‌ داماڵین ده‌پارێزێت، لق و پۆپی به‌سووده‌، سێبه‌ر
ده‌کات، گه‌ڵاوگوڵ بۆ داوو ده‌رمان و ماڵات، به‌روبوومی بۆ ئاده‌میزاد،
باڵنده‌کان به‌ئاوازی خۆش له‌سه‌ری ده‌خوێنن و ته‌سبیحات ده‌که‌ن و
دڵخۆشمان ده‌که‌ن، ئۆکسجین ده‌به‌خشێت…هتد).

وَمَثَلُ كَلِمَةٍ خَبِيثَةٍ كَشَجَرَةٍ خَبِيثَةٍ اجْتُثَّتْ مِن فَوْقِ الأَرْضِ مَا لَهَا مِن قَرَارٍ﴿٢٦﴾

نموونه‌ی قسه‌و گوفتاری پیس و ناپوختیش وه‌کو دره‌ختی زرو
پیس و بێ سوود وایه‌، که‌ هه‌ڵکێشرابێت و له‌سه‌ر ڕووکاری زه‌وی فڕێ
درابێت، به‌هیچ بارێکدا خۆی نه‌گرێت (بۆ سووتاندن نه‌بێت بۆ هیچی تر چاك
نیه‌، ئه‌م نموونه‌یه‌ش ئاماژه‌یه‌ بۆ هه‌موو سه‌رگه‌ردانێك که‌ له‌ دنیادا
خێر نه‌داته‌وه‌، له‌ قیامه‌تیشدا شوێنکه‌وتوانیان له‌ دۆزه‌خه‌وه‌
سه‌ریان ده‌رده‌چێت).

يُثَبِّتُ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُواْ بِالْقَوْلِ
الثَّابِتِ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَفِي الآخِرَةِ وَيُضِلُّ اللَّهُ
الظَّالِمِينَ وَيَفْعَلُ اللَّهُ مَا يَشَاء﴿٢٧﴾

خوای گه‌وره‌ ئه‌وانه‌ی باوه‌ڕیان هێناوه‌ پایه‌دار ده‌کات
له‌سه‌ر گوفتاری به‌جێ و دروستیان له‌ ژیانی دنیادا، له‌سه‌ره‌مه‌رگ و له‌
قیامه‌تیشدا، (باوه‌ڕی دامه‌زراو فریایان ده‌که‌وێت و) گوفتاریان ڕێك و پێك
و دامه‌زراو ده‌بێت و به‌ئیمانه‌وه‌ ده‌مرن، له‌ولاشه‌وه‌ هه‌ر ئه‌و
خوایه‌ سته‌مکاران گومڕا ده‌کات و ئه‌وه‌ی په‌روه‌ردگار بیه‌و‎ێت هه‌ر
ئه‌وه‌ پێش دێت و ده‌کرێت.

أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ بَدَّلُواْ نِعْمَةَ اللَّهِ كُفْرًا وَأَحَلُّواْ قَوْمَهُمْ دَارَ الْبَوَارِ﴿٢٨﴾

ئایا سه‌رنجی ئه‌وانه‌ ناده‌یت که‌ نازو نیعمه‌ته‌کانی
خوایان به‌ حه‌رام گێڕاوه‌ (بۆ گوناهو خراپه‌ باکاری ده‌هێنن) و بوونه‌ته‌
هۆی سه‌رگه‌ردانی و تیاچوونی قه‌ومه‌که‌ی خۆیان.

جَهَنَّمَ يَصْلَوْنَهَا وَبِئْسَ الْقَرَارُ﴿٢٩﴾

(ئه‌وانه‌) سه‌رئه‌نجام ده‌چنه‌ ناو دۆزه‌خ، که‌ جێگه‌یه‌کی زۆر ناخۆشه‌ بۆ نیشته‌جێ بوون.

وَجَعَلُواْ لِلَّهِ أَندَادًا لِّيُضِلُّواْ عَن سَبِيلِهِ قُلْ تَمَتَّعُواْ فَإِنَّ مَصِيرَكُمْ إِلَى النَّارِ﴿٣٠﴾

خوانه‌ناسان هاوه‌ڵ و شه‌ریکیان بۆ خوا بڕیاردا، بۆ ئه‌وه‌ی
خه‌ڵك وێڵ بکه‌ن له‌ به‌رنامه‌و ئاین و ڕێبازی خوا، پێیان بڵێ: ڕابوێرن و
ژیان به‌سه‌ربه‌رن، چونکه‌ سه‌رئه‌نجامتان به‌ره‌و دۆزه‌خه‌.

قُل لِّعِبَادِيَ الَّذِينَ آمَنُواْ يُقِيمُواْ الصَّلاةَ
وَيُنفِقُواْ مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ سِرًّا وَعَلانِيَةً مِّن قَبْلِ أَن
يَأْتِيَ يَوْمٌ لاَّ بَيْعٌ فِيهِ وَلاَ خِلالٌ﴿٣١﴾

(ئه‌ی محمد صلی الله‌‌ علیه‌ وسلم) به‌و به‌ندانه‌م که‌
باوه‌ڕیان هێناوه‌ بڵێ: با نوێژه‌کانیان به‌ چاکی ئه‌نجام بده‌ن و له‌و ڕزق
و ڕۆزیه‌ی که‌ پێمان به‌خشیوون ببه‌خشن به‌نهێنی (بۆ ئه‌وه‌ی ڕیاو
ڕووپامایی تێکه‌ڵ نه‌بێت) و به‌ئاشکرا (بۆ هاندانی که‌سانی تر)، پێش
ئه‌وه‌ی ڕۆژێك بێت نه‌ کڕینی تیادایه‌، نه‌فرۆشتن (تا به‌هۆی پاره‌و
سامانه‌وه‌ خۆتان ده‌رباز بکه‌ن) نه‌ دۆستایه‌تیشی تێدایه‌ (تا دۆستان و
هاوه‌ڵان هه‌وڵێك بده‌ن) .

اللَّهُ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ وَأَنزَلَ
مِنَ السَّمَاء مَاء فَأَخْرَجَ بِهِ مِنَ الثَّمَرَاتِ رِزْقًا لَّكُمْ
وَسَخَّرَ لَكُمُ الْفُلْكَ لِتَجْرِيَ فِي الْبَحْرِ بِأَمْرِهِ وَسَخَّرَ
لَكُمُ الأَنْهَارَ﴿٣٢﴾

خوا ئه‌و زاته‌یه‌ که‌ ئاسمانه‌کان و زه‌وی به‌دیهێناوه‌،
له‌ ئاسمانه‌وه‌ بارانی باراندووه‌ به‌هۆیه‌وه‌ به‌روبوومی له‌ناخی زه‌وی
بۆ ئێوه‌ ده‌رهێناوه‌، هه‌روه‌ها که‌شتی له‌ ده‌ریادا بۆ ئێوه‌ بار هێناوه‌
تا فه‌رمانی ئه‌و زاته‌ بڕوات (به‌سه‌ریه‌وه‌، هه‌ر خوایه‌ به‌دیهێنه‌ری
ئه‌و ماده‌ سه‌ره‌تاییانه‌ی که‌ که‌شتی لێ دروست ده‌کرێت، هه‌ر
ئه‌وزاته‌یه‌ به‌دیهێنه‌ری وزه‌و ئاوو هه‌وا…هتد)، هه‌روه‌ها
ڕووباره‌کانیشی بۆ ڕام کردوون (که‌ جۆره‌ها سوودیان هه‌یه‌ بۆتان).

وَسَخَّر لَكُمُ الشَّمْسَ وَالْقَمَرَ دَائِبَيْنَ وَسَخَّرَ لَكُمُ اللَّيْلَ وَالنَّهَارَ﴿٣٣﴾

خۆرو مانگیشی بۆ ڕام هێناون که‌ به‌رده‌وام له‌ چه‌رخ و خولدان، شه‌و و ڕۆژیشی بۆ خزمه‌تگوزاری ئێوه‌ ڕام هێنا.

وَآتَاكُم مِّن كُلِّ مَا سَأَلْتُمُوهُ وَإِن تَعُدُّواْ نِعْمَتَ اللَّهِ لاَ تُحْصُوهَا إِنَّ الإِنسَانَ لَظَلُومٌ كَفَّارٌ﴿٣٤﴾

له‌هه‌رچی شتێك داواتان کردبێت و پێوستان بێت، پێی
به‌خشیوون، خۆ ئه‌گه‌ر نازو نیعمه‌ت و به‌خششه‌کانی خوا ئاماژه‌ بکه‌ن،
ناتوانن بیانژمێرن (به‌ڵکو یه‌ك نیعمه‌ت ناژمێردرێت، ئه‌وه‌نده‌ لق و پۆپی
لێ ده‌بێته‌وه‌)، به‌ڕاستی زۆربه‌ی ئینسانه‌کان زۆر سته‌مکارو خوانه‌ناس و
سپڵه‌ن.

وَإِذْ قَالَ إِبْرَاهِيمُ رَبِّ اجْعَلْ هَذَا الْبَلَدَ آمِنًا وَاجْنُبْنِي وَبَنِيَّ أَن نَّعْبُدَ الأَصْنَامَ﴿٣٥﴾

(به‌یاد بێنه‌) کاتێك ئیبراهیم نزای کردو وتی:
په‌روه‌ردگارا، باڵی هێمنی و ئاسایش بکێشه‌ به‌سه‌ر ئه‌م شارو وڵاته‌داو
خۆم و نه‌وه‌کانیشم بپارێزه‌ له‌وه‌ی که‌ بته‌کان بپه‌ره‌ستین.

رَبِّ إِنَّهُنَّ أَضْلَلْنَ كَثِيرًا مِّنَ النَّاسِ فَمَن
تَبِعَنِي فَإِنَّهُ مِنِّي وَمَنْ عَصَانِي فَإِنَّكَ غَفُورٌ
رَّحِيمٌ﴿٣٦﴾

په‌روه‌ردگارا، به‌ڕاستی ئه‌و بتانه‌ زۆر که‌سیان گومڕا
کردو، زۆر خه‌ڵکیان سه‌رلێشێواو کرد، جا ئه‌وه‌ی شوێنی من بکه‌وێته و
به‌گوێی من بکات، ئه‌وه‌ بێگومان له‌ په‌یڕه‌وانی منه‌، ئه‌وه‌ش که‌ لێم
یاخی ده‌بێت، ئه‌وه‌ بێگومان تۆ زۆر لێخۆش بوو میهره‌بانیت.

رَّبَّنَا إِنِّي أَسْكَنتُ مِن ذُرِّيَّتِي بِوَادٍ غَيْرِ
ذِي زَرْعٍ عِندَ بَيْتِكَ الْمُحَرَّمِ رَبَّنَا لِيُقِيمُواْ الصَّلاةَ
فَاجْعَلْ أَفْئِدَةً مِّنَ النَّاسِ تَهْوِي إِلَيْهِمْ وَارْزُقْهُم
مِّنَ الثَّمَرَاتِ لَعَلَّهُمْ يَشْكُرُونَ﴿٣٧﴾

په‌روه‌ردگارا به‌ڕاستی من هه‌ندێ له‌ وه‌چه‌ و خێزانم له‌
دۆڵێکی وشکی بێ کشتوکاڵدا جێنشین کردووه‌، له‌پاڵ ماڵه‌ پیرۆزه‌که‌تدا، له‌
پاڵ (بیت الحرام) دا، په‌روه‌ردگارا، بۆیه‌ لێره‌ نیشته‌جێم کردن تا
به‌چاکی نوێژو خواپه‌رستی ئه‌نجام بده‌ن، جاداواکارم دڵی هه‌ندێك له‌و
خه‌ڵکه‌ که‌مه‌ندکێش بکه‌یت بۆ لایان و له‌ ڕزق و ڕۆزی جۆراو جۆر
به‌هره‌مه‌ندیان بکه‌یت، بۆئه‌وه‌ی سوپاسگوزاری بکه‌ن.

رَبَّنَا إِنَّكَ تَعْلَمُ مَا نُخْفِي وَمَا نُعْلِنُ وَمَا يَخْفَى عَلَى اللَّهِ مِن شَيْءٍ فِي الأَرْضِ وَلاَ فِي السَّمَاء﴿٣٨﴾

په‌روه‌ردگارا، به‌ڕاستی تۆ ده‌زانیت چی ده‌شارینه‌وه‌ و چی
ئاشکرا ده‌که‌ین (له‌ کارو کرده‌وه‌مان) و هیچ شتێك له‌ زه‌وی و له‌
ئاسماندا له‌ خوای گه‌وره‌ په‌نهان نابێت.

الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي وَهَبَ لِي عَلَى الْكِبَرِ إِسْمَاعِيلَ وَإِسْحَاقَ إِنَّ رَبِّي لَسَمِيعُ الدُّعَاء﴿٣٩﴾

سوپاس و ستایش بۆ ئه‌و خوایه‌ی که‌ له‌ ته‌مه‌نی پیریدا
ئیسماعیل و ئیسحاقی پێ به‌خشیم، به‌ڕاستی په‌روه‌ردگارم بیسه‌ری دوعا و
نزایه‌.

رَبِّ اجْعَلْنِي مُقِيمَ الصَّلاةِ وَمِن ذُرِّيَّتِي رَبَّنَا وَتَقَبَّلْ دُعَاء﴿٤٠﴾

په‌روه‌ردگارا، خۆم و نه‌وه‌کانم بگێڕه ‌له‌و که‌سانه‌ی که‌ ئه‌نجامده‌ری نوێژ بین به‌چاکی، په‌روه‌ردگارا، دوعاو نزام گیرا بکه‌.

رَبَّنَا اغْفِرْ لِي وَلِوَالِدَيَّ وَلِلْمُؤْمِنِينَ يَوْمَ يَقُومُ الْحِسَابُ﴿٤١﴾

په‌روه‌ردگارا، له‌خۆم و دایک و باوکم و ئیمانداران خۆش ببه‌، له‌و ڕۆژه‌دا که‌ لێپرسینه‌وه‌ به‌رپا ده‌بێت.

وَلاَ تَحْسَبَنَّ اللَّهَ غَافِلاً عَمَّا يَعْمَلُ الظَّالِمُونَ إِنَّمَا يُؤَخِّرُهُمْ لِيَوْمٍ تَشْخَصُ فِيهِ الأَبْصَارُ﴿٤٢﴾

(ئه‌ی پێغه‌مبه‌ر صلی الله‌ علیه‌ وسلم) واگومان مه‌به‌ که‌
خوا بێ ئاگایه‌ له‌و کاروکرده‌وه‌یه‌ی سته‌مکاران ده‌یکه‌ن، به‌ڕاستی خوا
سزاکه‌یان دوا ده‌خات بۆ ڕۆژیك که‌ چاوه‌کانیان تیایدا ئه‌بڵه‌ق ده‌بن
(جاری وایش هه‌یه‌ هه‌ر له‌ دنیادا سته‌مکاران ڕیسوا ده‌کات و تۆڵه‌یان
لێده‌سێنێت).

مُهْطِعِينَ مُقْنِعِي رُؤُوسِهِمْ لاَ يَرْتَدُّ إِلَيْهِمْ طَرْفُهُمْ وَأَفْئِدَتُهُمْ هَوَاء﴿٤٣﴾

به‌ په‌له‌ و شپرزه‌ییه‌وه‌ دێن، سه‌ریان به‌رز کردۆته‌وه‌ و
له‌ ترس و سامناکی ئه‌و ڕۆژه‌دا چاویان ناتروکێت، دڵه‌ ڕاوکێیانه‌و دڵ و
ده‌روونیان به‌تاڵه‌ و هیچ حاڵی نین.

وَأَنذِرِ النَّاسَ يَوْمَ يَأْتِيهِمُ الْعَذَابُ
فَيَقُولُ الَّذِينَ ظَلَمُواْ رَبَّنَا أَخِّرْنَا إِلَى أَجَلٍ قَرِيبٍ
نُّجِبْ دَعْوَتَكَ وَنَتَّبِعِ الرُّسُلَ أَوَلَمْ تَكُونُواْ أَقْسَمْتُم
مِّن قَبْلُ مَا لَكُم مِّن زَوَالٍ﴿٤٤﴾

ئه‌ی محمد صلی الله‌ علیه‌ وسلم خه‌ڵك بترسێنه‌ و بێداریان
بکه‌ره‌وه‌ له‌و ڕۆژه‌ی که‌ سزاو ئازار یه‌خه‌یان پێ ده‌گرێت، جا ئه‌وانه‌ی
که‌ سته‌میان کردووه‌ ده‌ڵێن: په‌روه‌ردگارا بۆ ماوه‌یه‌کی که‌م و نزیك
مۆڵه‌تمان بدا (بمانگێڕه‌وه‌ بۆ دنیا) تا به‌ ده‌م بانگه‌وازه‌که‌ته‌وه‌
بچین و شوێنی پێغه‌مبه‌ران بکه‌ین، (به‌ڵام تازه‌ کار له‌کار ترازاوه‌و
گه‌ڕانه‌وه‌ ئه‌سته‌مه‌، بۆیه‌ پێیان ده‌وترێت) مه‌گه‌ر کاتی خۆی سوێندتان
نه‌ده‌خوارد که‌ دنیا به‌رده‌وامه‌و ئێوه‌ تیاچونتان نابێت؟!.

وَسَكَنتُمْ فِي مَسَاكِنِ الَّذِينَ ظَلَمُواْ أَنفُسَهُمْ
وَتَبَيَّنَ لَكُمْ كَيْفَ فَعَلْنَا بِهِمْ وَضَرَبْنَا لَكُمُ
الأَمْثَالَ﴿٤٥﴾

ئێوه‌ کاتی خۆیشی نیشته‌جێ بوون له‌ ماڵ و حاڵ و شوێنی
ئه‌وانه‌دا که‌ سته‌میان له‌ خۆیان کردو (ڕێگه‌ی ئیمان و خواناسیان نه‌گرت)
بۆتان ده‌رکه‌وت که‌ چیمان پێکردن و چیمان به‌سه‌ر هێنان و نموونه‌ و باسی
زۆرمان بۆ هێناونه‌ته‌وه‌ (ده‌رباره‌ی سه‌رئه‌نجامیان).

وَقَدْ مَكَرُواْ مَكْرَهُمْ وَعِندَ اللَّهِ مَكْرُهُمْ وَإِن كَانَ مَكْرُهُمْ لِتَزُولَ مِنْهُ الْجِبَالُ﴿٤٦﴾

بێگومان (خوانه‌ناسان) پیلان و ته‌ڵه‌که‌ی خۆیانیان گێڕا،
فێڵ و فڕی زۆریان کرد، به‌ڵام هه‌موو پیلان و فێڵیان لای خوا ئاشکراو
دیاره‌ (به‌سه‌ر خۆیاندا ده‌شکێته‌وه‌) هه‌رچه‌نده‌ پیلان و فێڵیان
کێوه‌کانیش له‌ بن بهێنێت.

فَلاَ تَحْسَبَنَّ اللَّهَ مُخْلِفَ وَعْدِهِ رُسُلَهُ إِنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ ذُو انتِقَامٍ﴿٤٧﴾

که‌واته‌، وا حساب مه‌که‌ (ئه‌ی پێغه‌مبه‌ر صلی الله‌ علیه‌
وسلم، ئه‌ی ئیماندار) خوای گه‌وره‌ به‌ڵێنی خۆی بۆ پێغه‌مبه‌ران ناباته‌
سه‌ر (به‌ سه‌رخستن و مانه‌وه‌ی به‌رنامه‌یان له‌ دنیاداو سه‌رفرازی
هه‌میشه‌ییان له‌ به‌هه‌شتی به‌ریندا) چونکه‌ به‌ڕاستی خوا باڵاده‌سته‌ و
خاوه‌نی تۆڵه‌یه‌ (له‌ سته‌مکارو خوانه‌ناسان).

يَوْمَ تُبَدَّلُ الأَرْضُ غَيْرَ الأَرْضِ وَالسَّمَاوَاتُ وَبَرَزُواْ لِلَّهِ الْوَاحِدِ الْقَهَّارِ﴿٤٨﴾

له‌ ڕۆژێکدا که‌ ئه‌م زه‌ویه‌ ده‌گۆڕێت به‌ زه‌ویه‌کی ترو
هه‌روه‌ها ئاسمانه‌کانیش ده‌گۆڕێن به‌ شێوه‌و شێوازێکی ترو هه‌موو ئه‌و
خه‌ڵکه‌ ده‌رده‌که‌ون و ئاماده‌ن له‌ به‌رده‌م دادگای خوای تاك و ته‌نهاو
به‌ده‌سه‌ڵات و خه‌شیمگیر له‌ کافران.

وَتَرَى الْمُجْرِمِينَ يَوْمَئِذٍ مُّقَرَّنِينَ فِي الأَصْفَادِ﴿٤٩﴾

له‌و ڕۆژه‌دا تاوانباران و گوناهکاران ده‌بینێت کۆت و زنجیر کراوه‌ته‌ ده‌ست و پێ و گه‌ردنیان و به‌یه‌که‌وه‌ به‌ستراون.

سَرَابِيلُهُم مِّن قَطِرَانٍ وَتَغْشَى وُجُوهَهُمْ النَّارُ﴿٥٠﴾

کراسه‌کانیان له‌ قه‌ترانه‌ (که‌ ما‌دده‌یه‌کی ڕه‌شی بۆن
ناخۆشه‌ و به‌خێرایش ده‌سووتێت) و بڵێسه‌ی ئاگریش ڕووخساریانی داپۆشیوه‌
(زۆر له‌ سه‌غڵه‌تیدان).

لِيَجْزِي اللَّهُ كُلَّ نَفْسٍ مَّا كَسَبَتْ إِنَّ اللَّهَ سَرِيعُ الْحِسَابِ﴿٥١﴾

(ئه‌م تۆڵه‌ سه‌ندنه‌ له‌ سته‌مکاران) بۆ ئه‌وه‌یه‌ که‌ خوا
پاداشتی هه‌ر که‌سێك به‌گوێره‌ی ئه‌وه‌ی کردویه‌تی بداته‌وه‌، چونکه‌
به‌ڕاستی خوای گه‌وره‌ به‌خێرایی لێپرسینه‌وه‌کان ئه‌نجام ده‌دات.

هَذَا بَلاغٌ لِّلنَّاسِ وَلِيُنذَرُواْ بِهِ
وَلِيَعْلَمُواْ أَنَّمَا هُوَ إِلَهٌ وَاحِدٌ وَلِيَذَّكَّرَ أُوْلُواْ
الأَلْبَابِ﴿٥٢﴾

ئه‌م (قورئانه‌) ڕاگه‌یاندنێکه‌ بۆ خه‌ڵکی به‌گشتی تا
به‌هۆیه‌وه‌ وریا بکرێنه‌وه‌ و ئامۆژگاری پێ وه‌ربگرن، بۆ ئه‌وه‌ی بزانن
بێگومان ئه‌و زاته‌ خوایه‌کی تاك و ته‌نیایه‌، (هه‌روه‌ها بۆ ئه‌وه‌یه‌
که‌) خاوه‌نی بیرو هۆشه‌کان یادا‌وه‌ری وه‌ربگرن و تێفکرن (له‌ هه‌وڵی
ئه‌وه‌دا بن خۆشیان و خه‌ڵکیش له‌ سزای دۆزه‌خ ڕزگار بکه‌ن).






الموضوع الأصلي : 14. سورة إبراهيم // المصدر : منتدياتحلبجةنت // الكاتب: ibn islam




ibn islam ; توقيع العضو
 


  
مواقع النشر (المفضلة)
 


  
الــرد الســـريـع
..

هام جداً: قوانين المساهمة في المواضيع. انقر هنا للمعاينة
الرد السريع
 


  
خــدمات المـوضـوع
KonuEtiketleri كلمات دليليه
14. سورة إبراهيم , 14. سورة إبراهيم , 14. سورة إبراهيم ,14. سورة إبراهيم ,14. سورة إبراهيم , 14. سورة إبراهيم
KonuLinki رابط الموضوع
Konu BBCode BBCode
KonuHTML Kodu HTMLcode
إذا وجدت وصلات لاتعمل في الموضوع او أن الموضوع [ 14. سورة إبراهيم ] مخالف ,, من فضلك راسل الإدارة من هنا
 

>




«الموضوع السابق|الموضوع التالي»
  

مواضيع ذات صلة

 


Loading...

  
الاتصال بنا  - الرئيسية- rss -إحصائيات -الأعلى
 
©phpBB | Ahlamontada.com | منتدى مجاني للدعم و المساعدة | التبليغ عن محتوى مخالف | ملفات تعريف الارتباط التابعة لجهات خارجية | آخر المواضيع